‘Als ik weleens zeg – en ik zeg het geregeld! – dat mijn moeder mijn beste vriendin is, word ik nog weleens meewarig aangekeken. Je beste vriendin? Je moeder is toch zeker gewoon je moeder? De vrouw die je op de wereld heeft gezet en waaraan je het leven te danken hebt? Desnoods je steun en toeverlaat en je veilige haven, maar je beste vriendin?

Beste vriendinnen zijn er immers om te shoppen, om een boom mee op te zetten over vriendjes, mannen en relaties, om samen dronken te worden en al je geheimen mee te delen. Dat ik dat allemaal inderdaad ook met mijn moeder onderneem en bespreek, vinden sommige vriendinnen maar raar, en mijn man moest er zelfs heel erg aan wennen – wat ik overigens kon begrijpen. Wist mijn moeder dan alle ins en outs over onze relatie? Werden al onze ruzies met haar besproken? Want dat vond mijn man niet bepaald een fijn idee. Wat meer privacy mocht wel van hem. Ik heb mijn man daarom beloofd – en daar probeer ik me aan te houden – dat ik onze relatie niet één op één met mijn moeder zal delen.

Maar toen hij me laatst opbiechtte dat hij met een stel vrienden – en in een dronken bui – in een club was geëindigd en dat hij een lapdance van een van de dames had aangeboden gekregen – en gretig geaccepteerd – deelde ik dat wel degelijk met mijn moeder. Ik zat er namelijk mee dat een halfblote vrouw bij mijn man op schoot had gezeten. Mijn moeder moest er eerder om lachen. ‘Ach, mannen!’ zei ze. Ik moest me pas zorgen maken als hij een verhouding met een vrouw van zijn werk aanknoopte, een vrouw met wie hij een spirituele band had. Maar van dit soort geile-jongens-onder-elkaar-nonsens moest ik echt niet wakker liggen. Mijn moeders kijk op deze zaak hielp me heel erg om het voorval te relativeren en niet groter te maken. Of mijn vriendinnen me eenzelfde wijze les zouden meegeven, weet ik nog niet zo zeker, en de kans dat hier onderling over geroddeld zou worden, lijkt me zeer reëel.

Alleen vriendinnen die me vanuit de grond van hun hart niets dan goeds gunnen, die mijn geheimen nooit door zouden vertellen en die mijn woorden nooit tegen me zouden gebruiken, zijn beste vriendinnen. En eigenlijk is mijn moeder de enige die aan ál die criteria voldoet. Bij haar kan ik me altijd veilig voelen, en zij staat altijd voor me klaar. Haar liefde voor mij is onvoorwaardelijk en in tijden van tegenspoed is zij degene die me oppept en me eraan herinnert dat ik sterker ben dan ik denk. Wanneer ik me verdrietig voel, weet ze precies hoe ze me moet troosten. Want zij is degene die me het allerbeste kent.

Dat maakt dat ik mijn moeder met trots mijn beste vriendin noem en de enige met wie ik alles kan delen. Alleen als het op het onderwerp seks aankomt, hou ik me nog weleens in. Want seks is gek genoeg niet iets om in de eerste plaats met je moeder te bespreken. Het onderwerp seks is vooral om te delen met vriendinnen. Gewone, gezellige vriendinnen die niet per se mijn beste vriendinnen zijn.’

Claudia’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.

Heb jij een moeder/dochter verhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.