Rachel: Het Victoriaanse St. Pancras Hotel stond jarenlang ongebruikt en dichtgetimmerd te wachten op betere tijden. Maar toen kwam de Eurostar. En de Spice Girls.
Toen St. Pancras International in 2007 aankomststation werd van de Eurostar, keerde het tij voor het St. Pancras Hotel dat er pal bovenop staat. Het gebouw had jarenlang preventief in de steigers gestaan maar met de opening van het vernieuwde station werd ook het hotel nieuw leven ingeblazen. De voormalige taxistandplaats werd de lobby van het heropende hotel, een kok met twee Michelinsterren begon er een restaurant – The Gilbert Scott, genoemd naar de architect van het gebouw – en de houten kaartjesloketten werden omgebouwd tot cocktailbar.
So far so good, maar het allerfijnste is de bar van het restaurant. The Bar at The Gilbert Scott is belachelijk mooi, niet overdreven gehypet of druk, er is fijne bediening en ze hebben een kaart waar je heel, heel blij van wordt. Ik drink niet veel, maar ben nogal eenvoudig te porren voor een goeie gin-tonic. Tijdens mijn laatste bezoek heb ik de varianten Cucumber & Rose en Elderflower & Thyme aan een test onderworpen en ze kwamen er glansrijk door.
Maar laat je niet door mij tot gin dwingen, ook de rest van de kaart is een grondige inspectie waard.
Nu was het zo dat ik met twee gin-tonics achter de kiezen een stuk extraverter werd, dus wat ik deed: even door de gang naar achteren lopen, voorbij het restaurant, tot aan de spectaculaire roodpluchen trap van het bovenliggende hotel. Denk nu even terug naar de Spice Girls video van ‘Wannabe’ uit 1996. Die trap waarop ze staan te dansen. Dat is dus trap achter de bar van The Gilbert Scott. En wie ben ik dan om niet even halverwege die trap Scary Spice na te doen. Zig a zig aah.
I’ll tell you what I want, what I really, really want…
