Franska.nl

Maar als ik dan vraag of ik iets voor u kan doen, dan doe ik dat vervolgens ook echt hoor. Ik doe echt mijn best voor u! Ik vlieg al niet meer en ik douche al korter. Ook scheid ik afval (met een korte ei, toch?), mijd ik plastic, gebruik ik nu spaarlampen, verwijderde ik overal het asbest, kocht ik regentonnen en heb ik nu mijn dak vol liggen met zonnepanelen. 

Ik hoop dus maar dat het nu een klein beetje beter met u zal gaan. Ik heb namelijk erg veel respect voor u. 

Ik heb enorme bewondering voor uw flexibiliteit, bijvoorbeeld. Zoals u zich telkens aanpast aan alles, en steeds weer herstelt van bijvoorbeeld schade door brand, overstroming, droogte of gewoon door de herfst: ik vind dat maar knap. 

Dat kan ik zelf veel minder goed.

Ondanks dat u ook míj heeft ontworpen, heb ik veel meer moeite om te herstellen van de herfst, zeg maar. Maar ja, die ene herfst van míjn leven voelt dan ook een stuk uitzichtlozer dan de herfst die u elk jaar voor de kiezen krijgt. De mijne is maar éénmalig. 

En daarom wil ik u toch graag wijzen op een foutje in “uw” natuur, Moeder. 

De vrouw! 

Ja, niet dat de vrouw zélf een foutje is – zoals sommige mannen helaas schijnen te denken – maar in uw ontwerp heeft u bij dit type mens toch een steekje laten vallen, vind ik. 

Kijk, de opwarming van de aarde, dat is geheel en al onze eigen schuld. Maar de opwarming van de vrouw… !!??… ik snap hem gewoon niet!

Vandaar dat ik u schrijf. Want als u die opvliegers van al die vrouwen nou stopzet, zou dat niet ook een heleboel kunnen schelen voor de opwarming van de aarde? Want wat hebben die hitteaanvallen nou eigenlijk voor zin? En wat is überhaupt het nut van die hele overgang eigenlijk? Misschien dat u me dat ook meteen een keer kunt uitleggen bij een kopje thee. 

Een kopje thee, ja! Want van een wijntje krijg ik het tegenwoordig bloedheet.  

Maar alleen het woord al, lieve Moeder. De overgang! De overgang naar wát? Ik bedoel: waarom laat u na het baren van onze kinderen ons hele lijf verzakken? En naar wát gaan we daarna dan over? Waarom gaan mannen – naar mate ze ouder worden – bloeien, en vrouwen vloeien? Waarom verliezen mannen hun onschuld, en vrouwen hun taille? En waarom plakt u het haar dat een man verliest daarna op de bovenlip van een vrouw? Wat is in godsnaam het nut daarvan??

En wat heb ik precies aan die kapotte thermostaat en aan die stemmingswisselingen? 

Kijk, die kinderen baren, daar kon ik het nut nog wel van inzien. En dat een lichaam daarvan enigszins gaat lubberen, dat kan ik mezelf ook nog wel uitleggen. Maar de rest? 

Echt, Moeder Natuur! Als u vindt dat wij een beetje meer ons best moeten doen voor u, dan doen we dat natuurlijk graag. Vooral vrouwen doen altijd erg hun best om het iedereen naar de zin te maken. Maar dat hoef ik u natuurlijk niet te vertellen, want u heeft ons zelf zo gemaakt. 

Maar mogen we dan nu één keer iets terugvragen? 

Kunt u dan als-tu-blieft iets doen aan die vreselijke menopauze? We willen namelijk helemaal geen pauze. Alleen het woord al! 

Wij willen wel graag heel even met rust gelaten worden als de kinderen groot zijn, ja. Maar daarna willen we echt graag nog even knallen voordat we doodgaan! En is dat nou zo veel gevraagd na alles wat we dan al voor u hebben gedaan? 

Zonder vrouwen bestaat er geen mens, hè! Of gaat u ze zelf baren?

Niet doen hoor! Er lopen al zoveel eieren rond die de natuur verzieken. Er zijn al zo veel figuren waarvan wordt vermoed dat ze uit een ei komen. Dus laat dat baren en grootbrengen nou maar bij ons. Maar zorg er dan a.u.b. wel even voor dat wij het daarna ook nog een tijdje leuk kunnen hebben, lieve Moeder! Dat is een kleine moeite voor een groot plezier! 

Nou, bedankt dus alvast, en heel veel sterkte verder. 

Een warme groet (want dat kan niet anders),

Tineke