Franska.nl

Liedewij had zichzelf slimmer ingeschat dan dit en schaamde zich kapot

‘Toen ik haar vroeg of het om veel geld ging keek ze me niet eens aan.’

 

‘Toen ik haar vroeg of het om veel geld ging, keek ze me niet aan. Ze knikte alleen. Wat heet? Ze was voor bijna een ton opgelicht, en ze had het niet zien aankomen omdat de man haar écht had laten geloven dat hij van haar hield – hetgeen overigens ook écht wederzijds was geweest. Ze zei dat ze zich schaamde.

 

‘Ik schaam me kapot. Kun je je dat voorstellen?’

 

‘Nu doe je jezelf tekort,’ zei ik. ‘Je schamen omdat je iemand liefhad en vertrouwde? Want dat is het toch? Hij is degene die zich zou moeten schamen. Híj zou zich kapot moeten schamen!’

 

Ik snapte wat ze zei over dat ze zichzelf slimmer had ingeschat. Het kon iedereen overkomen om opgelicht te worden, maar haar niet. Want zij is door de wol geverfd, heeft al alle stormen overleefd en is al zoveel crises te boven gekomen dat niets en niemand haar meer van haar stuk zou kunnen brengen. Maar deze man had het geflikt, dat moesten we hem nageven. De man waar ze haar hart aan had gegeven en die binnen een maand bij haar was ingetrokken omdat ze dat zelf had gevraagd, omdat ze zeker had geweten – en dat gevoel had ze nog nooit eerder gehad – dat deze liefde voor altijd was. En het eerste jaar wás ook één groot feest. Nooit een onvertogen woord en alle tijd om samen álles uit het leven te halen. En tijd hadden ze in overvloed, want hij was al met pensioen en zij van huis uit in goeden doen, waardoor ze nog nooit echt had hoeven werken. Wat zij dan wel doet? Beeldhouwen, en dat doet ze – dat moet gezegd – niet onverdienstelijk. Het enige was dat ze wel eens wat meer werk zou willen verkopen, en dat was het punt waarop hij in actie was gekomen en prachtige ideeën had gelanceerd.

 

‘Samen een B.V. beginnen?’, stelde hij op een dag aan het ontbijt voor, waarna hij haar de galerie had geschetst die ze zouden beginnen en haar had uitgetekend hoe hij zijn netwerk zou uitrollen. Ze zou er versteld van staan hoe snel dit kon gaan. Ze kon die zakelijke kant maar beter aan hem overlaten en weer wat meer tijd in haar atelier doorbrengen, want er zou maar al te snel weer behoefte aan nieuw werk zijn.

 

Nadat ze kapitaal in de B.V. had gestort – haar deel van wat ze waren overeengekomen – was hij op een avond niet thuisgekomen en kwam hij ook in de volgende dagen niet opdagen. Het had dagen geduurd voordat ze op het idee was gekomen om de bankrekening van de B.V. te checken. Het saldo laat zich raden. Was dit het dan? Ze kon het zich niet voorstellen. De shock was te groot om te kunnen verwerken. Inmiddels twijfelt ze al lang niet meer en heeft ze de pijnlijke waarheid onder ogen gezien.

 

‘Wat dacht je dan? Natuurlijk vind ik het zuur van het geld. Want volgens mijn advocaat moet ik ernstig rekening houden met het kale-kip-principe en kan ik fluiten naar mijn geld. Maar nog veel erger, veel pijnlijker dan al het geld in de wereld, is de gedachte dat hij waarschijnlijk nooit van me heeft gehouden. Het enige waar hij ooit voor viel, was mijn geld.’

 

De naam Liedewij is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.