Lekker liedje: Brabant van Guus Meeuwis
Van de kleuterschool tot aan mij eindexamen heb ik Brabant gewoond. En nog steeds woont een groot deel van mijn familie daar in het Zuiden.
Maar door die stomme corona heb ik ze al weken niet meer gezien. Te gevaarlijk. Nu mis ik ons pap en ons mam verschrikkelijk, ondanks dat we om de dag even videobellen met een taske koffie mej un kuukske dr bij.
En omdat de Brabanders zo keihard worden getroffen door dat virus wat inmiddels de hele wereld in zijn greep houdt, zing ik graag nog een keertje mee met deze ode aan Brabant door onze Guus (met een zachte g) Meeuwis.
Houdoe wàr
En dan nog even dit: ik wil natuurlijk ook al die andere Nederlanders een hart onder de riem steken. Blijf thuis en hou vol!
Een muts op mijn hoofd
Mijn kraag staat omhoog
Het is hier ijskoud
Maar gelukkig wel droog
De dagen zijn kort hier
De nacht begint vroeg
De mensen zijn stug
En er is maar een kroeg
Als ik naar mijn hotel loop
Na een donkere dag
Dan voel ik mijn huissleutel
Diep in mijn zak
Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen
De wereld gaat dicht
En dan denk ik aan Brabant
Want daar brandt nog licht
Ik mis hier de warmte
Van een dorpscafé
De aanspraak van mensen
Met een zachte G
Ik mis zelfs het zeiken
Op alles om niets
Was men maar op Brabant
Zo trots als een Fries
In het zuiden vol zon
Woon ik samen met jou
Het is daarom dat ik zo
Van Brabanders hou
Ik loop hier alleen
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit…
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
