Door de boom van hun buren zaten Bobby en haar man het hele jaar in het donker. Met de buren viel niet te praten, dus zat er niets anders op!
‘Stadse binnentuinen? Breek me de bek niet open. Ze staan vol met bomen die er helemaal niet horen te staan, maar die ongeveer heiligverklaard zijn. Weet je nog alle ophef over de kastanjeboom van Anne Frank? Dat werk dus. Wij kijken uit op twee huizenhoge kastanjes, een reus van een rode beuk, een monster van een berk en een populier die boven de daken uitgegroeid is. Hartstikke gezellig, hartstikke groen, maar door de beuk van onze buren zaten wij binnen met het licht aan vanaf het moment dat de blaadjes aan de bomen kwamen totdat ze er weer afvielen. Als heel Nederland onder de parasols kroop tegen de hitte zaten wij met ons krantje onder de halogeenlampen.’
‘We hadden al een paar keer overlegd met de buren. Gevraagd of er gesnoeid kon worden zodat er weer wat licht door de bladeren kwam. En we waren echt niet de beroerdste, zo fideel om mee te betalen zelfs. Maar de beuk was buufs meest kostbare bezit – meneer zou nog wel te vermurwen zijn geweest, maar zij was onverzettelijk. Absoluut onbespreekbaar. Aan die beuk mocht niemand komen.’
‘Op internet stuitte ik op een forum van lotgenoten. Allemaal stakkerds die net als wij werden geterroriseerd door bomen of stuiken van buurmannen en -vrouwen. Er was één middel dat volgens velen naar de verlossing zou leiden: een onkruidbestrijdingsmiddel van de eerste categorie. Wij dat spul bestellen, wachten op een regenachtige dag waarop niemand buiten zou zitten, wachten totdat er geen licht meer in buufs bunker brandde en toen stiekem over de schutting om rondom de rode beuk een lading gif te lozen. Na een paar weken dachten we te zien dat de blaadjes zielig gedrag gingen vertonen, maar omdat we nog niet helemaal overtuigd waren hebben we de procedure nog twee keer herhaald.’
‘Toen de boom het zichtbaar moeilijk had, ging het rap bergafwaarts met ‘m. Op een van de eerste winterdagen werden we gewekt door het geruststellende gejank van een motorzaag ten teken dat de boom geruimd werd en ons het licht in de ogen weer gegund was.’
Bobby’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
