Jaloers op tijdloze mode
Ik ben een beetje schizofreen als het om smaak gaat. Net als het ton-sur-ton belooft te worden, ontwaakt de ekster in mij. Een beetje frisse tint als contrast erbij haalt de boel lekker op, toch?
Om stinkend jaloers op te zijn. Of ze nou 28 is of 82. De Italiaanse vrouw weet zich zo ontzettend geraffineerd te kleden. Chic, gedistingeerd, klassiek en ook nog modieus. Een soort dresscode die ze allemaal aangeboren lijken te hebben. Gaat mij nooit lukken, ben ik bang. Ze kiezen steevast voor kleuren als greige, taupe, goudachtig oker, nude-achtig oudroze, olifantgrijs, kaki en zandtinten. En dat dragen ze altijd. Gekreukeld linnen ziet er op een Italiaanse très chic uit. Bij mij wordt het nooit meer dan gekreukeld linnen. Ze combineren hun outfit met nét de juiste hoeveelheid goud en dragen altijd nieuwe schoenen, lijkt wel. Schoppen die dames nooit eens tegen een steentje? Ik blijf proberen de kunst af te kijken. Toch heb ik meestal ineens wel weer een uitschieter te pakken in een modewinkel. Als een ekster loop ik na veel ton-sur-tons te hebben gepast weer op een knalkleur sjaal af. ‘Dat haalt het geheel een beetje op’ zegt de verkoopster er dan ook meteen bij. En ik ben verkocht. Ik word graag opgehaald ;-)
Door: Franska
