Franska.nl

Zo handig als je een beetje Italiaans kent, vooral als je een menukaart krijgt en er geen enkele ober ook maar één woord ‘buiten de deur’ spreekt. Maar zo is het bij ons bepaald niet begonnen. Sloeg helemaal nergens op in het begin. We waren een keer op weg van de kust, richting Firenze, omdat we daar wilden overnachten. Helaas, alles vol, vol, vol. Nergens ook maar een bedje. Dan maar doorrijden. Richting Bologna. Zelfde verhaal: vol en nog eens vol. Dus door richting noorden… Elk dorp, elk stadje, overal waar we langskwamen, stapte ik uit en ging vragen of er een bed was. Geen enkele kans (pssst, er waren nog geen mobiele telefoons). Intussen werd het al aardig donker, en kwam ik er in hotel 84 met handen en voeten pratend achter, dat er een belangrijke beurs in Bologna gaande was, waardoor in de wijde omgeving geen bed meer vrij was. Kortom. Doorrrr. Hoe verder bij Bologna vandaan, hoe meer kans, dachten we.

Mooi niet. Tot we er op een gegeven moment best heel moedeloos van werden. En ik de stemming wilde redden met een goed plan en voorstelde: ‘Laten we dan gewoon ergens lekker gaan eten, dan zien we daarna wel weer verder. Straks hebben we helemaal een rotavond, zonder lekker eten én zonder bed, dat is dubbelop vervelend. Desnoods slapen we daarna dan maar in de auto.’ Dus reden we Modena (60 kilometer van Bologna) binnen en kwamen in een leuk ouderwets restaurantje terecht. Met een menukaart die we voor een heel groot deel niet begrepen. Er stonden dingen op als dindo, tacchino en fagiano (die wisten we: fazant). Maar hoe kwamen we erachter wat dindo was? En tacchino? De ober was 100% eentalig. Ik bedacht dat ik dan maar voor ging doen hoe zo’n beest doet. Dat werd de leukste avond van de vakantie, want op een gegeven moment was de ober allerlei eenden en vogels aan het nadoen, met bewegingen, waarbij hij zijn armen als vleugels gebruikte, een beetje koddig rondstapte en er ook nog geluiden bij maakte. Gelachen! En heeeerlijk gegeten. Dindo? Ik weet het niet meer. En uiteindelijk zelfs die avond nog een (weliswaar dubieuze, want vol prostituees) slaapgelegenheid gevonden. Heerlijk geslapen en een avond meegemaakt om nooit meer te vergeten. Je begrijpt: ik ga lekker niet vertellen wat dindo en tacchino is, want ik wil niemand zo’n leuke ervaring ontnemen.

Werd het
toch nog
gezellig