Kunnen we stoppen met het oneens zijn over corona?
In den beginne van corona, toen nog geen ziel wist waar we mee te dealen hadden, bleef iedereen binnen en gaf geen kik.
Ja, er was heus wel een enkeling die zei dat het virus van Bill Gates kwam, maar daar werd dan nog samen om gelachen. Na twee maanden was die saamhorigheid wel op. Zelfs als je het ergens mee eens was, was je het er ook ergens mee oneens. We zijn bijna een jaar verder en ik ben het zo gigantisch vreselijk ontzettend beu.
En dan heb ik het niet over de maatregelen of over de vraag of je die wel of niet moet volgen, ik ben er helemaal klaar mee dat we het er non-stop over moeten hebben. Het schijnt inmiddels een specialiteit te zijn om er iets van te vinden. Thuis, op het werk, met vrienden, op tv. Gisteravond keek ik naar Op1, waar viroloog Marion Koopmans zat. Zij somde de bevindingen van haar tripje Wuhan op, zonder haar mening of andere derrie tussendoor. Maar de regie wist het zo te monteren dat de opengesperde neusvleugels van opiniepeiler Maurice de Hond tussendoor kwamen, waardoor je wíst dat hij er iets van vond. Irritant, maar dat is mijn mening. En die willen we nu juist net niet meer horen.
Het liefst kijk ik alleen nog maar in beperkte mate het Acht Uur Journaal en af en toe een stukje Nieuwsuur. Gewoon omdat ik dan weet dat mensen niet zoveel vinden als bij talkshows aan tafel. Vroeger riep iedereen nog: wat je vindt moet je bij de politie brengen. Zou ik nu bijna ook willen doen, alleen vinden mensen tegenwoordig ook weer wat van de politie. En dus lijkt het me olie op het vuur.
Het zou zo fijn zijn om een afspraak te maken. Dat we gewoon vanaf nu zeggen: jij mag vinden wat je vindt en ik ook, maar laten we het er niet meer over hebben. Het is beter voor de gemoedsrust, het is beter voor je stressniveau en het is vooral veiliger in hoe je over iemand denkt. Ongewild haken zich toch allerhande oordelen door die meningen in je hoofd en daar zit je helemaal niet op te wachten. Ik in ieder geval niet.
In 2021 houden we wat we vinden lekker voor onszelf. Gaan we wel of geen shot bij de GGD halen, wat jij wil – ik wil het in ieder geval niet weten. En vinden we elkaar dus weer stukken leuker. God, wat lijkt me dat lekker.
Door: Adeline Mans
