Franska.nl

Sinds ik als stagiaire aan de slag ben bij Franska.nl kom ik nogal wat nieuwtjes en bijzonderheden tegen op het web. Ik sta soms te kijken van wat er gaande is in de wereld of wat voor gekke fratsen sommige mensen uithalen. Stiekem wel iets om van te smullen en het moet ook zeker niet verdwijnen.

Maar goed, vanmorgen was het weer zo ver. ‘Wat is dit nou weer?’ dacht ik. Het artikel ging een rondje door de redactie. Ik was niet de enige die even keek alsof ik water zag branden. ‘Huhhh, dit is echt creepy’, aldus Danique.

Het gaat hier om de introductie van een speciale afdeling in een ziekenhuis waar baby’s geknuffeld kunnen worden. Het doel is het verminderen van stress bij de pasgeborenen. Voor zo’n kleintje zijn stress en spanning namelijk niet goed. Logische gedachte, lijkt me. Het ziekenhuis heeft vrijwilligers opgetrommeld die met kleintjes kunnen kroelen. De medewerkers denken dat het voor de ouders onmogelijk is altijd te zorgen voor hun kindje, zeker als het wordt opgenomen in het ziekenhuis. Een deel van die zorg kan dus uit handen worden genomen.

Ik snap de goede bedoelingen van de initiatiefnemers en het zal vast voor ouders een uitkomst zijn, maar toch heb ik ook een beetje moeite met dit idee. Je levert je zieke baby, die nog maar kort bij je is, af bij een wildvreemde. Vervolgens gaat die vreemde lekker met jouw kindje kroelen. Wil je zelf niet die zorg voor je kindje blijven dragen? Ondertussen vraag ik me af of dit een heel achterdochtige gedachte is. Ben ik het vertrouwen in de mensheid verloren? Maar ik krijg er dus een beetje een naar gevoel van. Kan ik verder ook niets aan doen.

Nu zorgde deze hele conversatie wel nog voor een lachertje op de redactie. Wij kunnen nogal snel over teksten razen, een werkdag gaat tenslotte niet oneindig door. Vanmiddag werd nog eens bewezen dat goed lezen erg belangrijk is. Slecht lezen heeft mij een keer de kop gekost bij een tentamen. Er stond: welk van deze stellingen is niet van toepassing op deze kwestie?

Met het woordje ‘niet’ nog vetgedrukt, maar nee, ik antwoorde doodleuk wat er wél van toepassing was. Lezen, Jas, lezen.

Nou zoiets gebeurde hier dus ook. Toch fijn dat ik niet de enige ben die hier af en toe last van heeft. Nadat mijn ontdekking een rondje langs de bureaus had gemaakt, barstte de discussie los. Iedereen had natuurlijk gelijk een mening paraat. Halverwege het gesprek over het knuffelen van baby’tjes raakte ik even in de war. Zo griezelig is dit toch óók weer niet? Hadden zij het niet goed begrepen of had ik iets gemist? Na een korte onderbreking werd het me duidelijk. Zij dachten dat de vrouwen erg gestrest waren en daarom lekker met andermans baby mochten kroelen. Om zichzelf weer zen te krijgen. Tikkie gek wel, om van die stresskippen met je baby alleen te laten, ja. Nee, het is andersom, sufferds. ‘Oooooh’, zeiden ze in koor. ‘Nou ik vind het nog steeds wel creepy eigenlijk’, volgde Danique.