Máxima’s vader is overleden. In Argentinië is dat niet echt groot nieuws, lees ik net, bij ons natuurlijk wel. Onze koningin is haar vader verloren, de prinsesjes de enige opa die ze gekend hebben.
Even het geheugen opfrissen: oudste kleindochter Amalia werd in 2003 geboren, ruim een jaar na het overlijden van opa Claus.
Toen ik tijdens haar huwelijk met Willem-Alexander Máxima’s helemaal niet stiekeme tranen zag tijdens de tango ‘Adiós Nonino’ van Carel Kraayenhof, vond ik haar al koninklijk. Na alle voorafgaande heisa en akelige dingen rondom haar vader (waar ik het nu echt niet meer over wil hebben) zat daar een vrouw die op de mooiste dag van haar leven haar vader moest missen. Met haar tranen liet ze het hele land zien wat dat met haar deed. Thuis op de bank zat ik solidair met haar mee te snuffen, en ik was beslist niet de enige, toch?
Gelukkig hoeft Máxima het verdriet om het overlijden van haar vader niet met ons te delen. Dat mag ze in beslotenheid doen met haar familie en gezin. Thuis zullen ze met elkaar rouwen. Als haar emoties tijdens het huwelijk én de openheid van Willem-Alexander tijdens het interview dat hij gaf voor zijn vijftigste verjaardag een indicatie zijn voor hoe ze met elkaar en de verdrietige dingen van het leven omgaan, zal daar alle ruimte voor zijn.
Rest ons niks anders dan ze daar heel veel sterkte bij te wensen…
