Kind van een bommoeder
‘Ze heeft mij van tevoren niet gevraagd wat ik daarvan vond.’
‘Mijn moeder is bewust ongehuwd maar wilde wel graag moeder worden. Dat is haar twee keer gegund. Een keer van mij en een keer van mijn jongere zusje. We hebben allebei dezelfde vader, alleen hebben we geen idee wie dat is en zullen we daar ook nooit achter komen. Onze donor heeft destijds aangegeven anoniem te willen blijven en daar blijft het bij. Nu ik de dertig gepasseerd ben en er zelf aan toe ben om moeder te worden, speelt de gedachte aan mijn anonieme vader steeds meer op. Ik heb rood haar – net als mijn zus trouwens, waardoor we er nooit aan hebben getwijfeld dat we echte zussen zijn, omdat mijn moeder bruin haar heeft. Daardoor heb ik al ik weet niet hoelang een fascinatie voor mannen met rood haar. Telkens als ik er een zie lopen vraag ik me af of er een mogelijkheid is dat hij het is. Zijn er andere uiterlijke kenmerken die overeenkomen?
Toen ik klein was heb ik er nooit over ingezeten dat er geen vader voor ons was. Mijn moeder is een geëmancipeerde, sterke en liefdevolle vrouw met een hartstikke goede baan en dito inkomen. Welbeschouwd zijn we dan ook niets te kort gekomen. In veel opzichten hadden we het zelfs beter en ook leuker dan veel andere kinderen.
Pas toen ik in de puberteit kwam drong het besef door dat ik het concept bommoeder al met al nogal egoïstisch vind. Mijn moeder is niet een vrouw die dingen uit de weg gaat. Daarom nam ze het me nooit kwalijk dat ik erover begon of er kritisch over was. Alleen heeft ze nooit een goede reden voor haar besluit kunnen geven om ons willens en wetens een vader te onthouden. Ze wilde geen man, heeft helemaal nooit een man gehad ook, maar wilde wel graag kinderen en volgens haar was het ‘in die tijd’ niet alleen geaccepteerd maar ook best stoer om het als moeder bewust alleen te willen doen. Natuurlijk wist ze dat onze vader eeuwig anoniem zou blijven. Haar redenatie was dat een kind beter af is met een moeder die er alles aan doet om de best mogelijke moeder te zijn, dan een kind waarvan de ouders het allebei laten afweten.
Aan de ene kant geen speld tussen te krijgen, aan de andere kant nogal kort door de bocht. Bottom line komt het erop neer dat zij graag kinderen wilde en dat ze zich van tevoren onvoldoende heeft afgevraagd wat haar beslissing voor haar kinderen betekende. Of het haar beslissing beïnvloed zou hebben als ze geweten had dat ze ons wel degelijk tekort heeft gedaan door ons de ene helft van onze komaf te onthouden? Geen idee. Ze zegt dat ze daar nu onmogelijk nog antwoord op kan geven.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
Door: Redactie Franska.nl
