Franska.nl

Je zal het niet geloven, maar vandaag kreeg ik zowaar een kijkje in de boodschappentas van Queen Elizabeth. 

Ja, niet dat ik haar op straat tegenkwam en dat ze me spontaan de inhoud van haar boodschappentrolley liet zien, want dat kan natuurlijk niet. Ten eerste omdat we nogal ver bij elkaar vandaan wonen – waardoor de kans dat je elkaar treft natuurlijk vrij klein is – maar ook omdat je de Britse royals niet meer mag aanspreken wanneer je ze tegenkomt op straat. 

‘Môgge buurvrouw… lekker weertje, hè?’ – en dan de wederzijdse honden effies aanhalen – dat wordt niet meer op prijs gesteld in Engeland. Harry en Meghan zouden daar zelfs een heus verbod over hebben uitgeroepen als ik de Britse tabloids mocht geloven dit weekend. En dan vooral Meghan natuurlijk, want die is even aan de beurt bij de Engelsen. Haar (of haar man) groeten, en de hond even aaien, zou nu zwaar verboden zijn! 

En dat ze daar zelf later een bericht over naar buiten hebben gebracht met de mededeling dat dit helemaal niet waar is, dat doet daar niets aan af. Meghan ís en bíijft een bitch op dit moment! 

Dus een kijkje in háár boodschappentas zit er voorlopig niet in. Maar in die van haar schoon-oma dus wel. Ik heb dit weekend eindelijk geleerd wat Queen Elizabeth bedoelt met haar tassen. Welke “boodschappen” ze er dus mee uitstraalt! En dat is dus niet “kijk mij eens rijk zijn” (wat veel andere vrouwen proberen), maar dat gaat dieper. 

Verplaatst ze haar handtas namelijk van haar ene naar haar ander hand, dan betekent dat niet dat ze haar tasje te zwaar vind, maar dat ze klaar is met degene die haar aanspreekt en het gesprek wil beëindigen. 

Ik dacht dus dat ze zenuwachtig was toen ze naar Trump stond te luisteren, maar het was een boodschap aan haar personeel. Dat heen en weer geslinger met dat tassie betekende “afkappen die hap, want ik wil naar huis!”.

Geef mij zo’n tas! Want zodra ze haar tas dan ook nog op tafel zet, is de boodschap dat ze zo snel mogelijk wil vertrekken, en wordt dat geregeld.

Ikzelf kan iedereen een handje geven, mijn jas aantrekken en de auto alvast starten, maar als mijn man nog niet klaar is met zijn biertje dan komt die boodschap echt niet over. Zelfs als ik mijn pyjama op tafel leg, heeft hij niks in de gaten. 

En wanneer de queen dan ook nog discreet haar trouwring aanraakt, dan bedoelt ze daarmee dat ze hoge nood heeft. Er komt dan subiet iemand om de conversatie waarin ze zich bevindt te beëindigen. 

Nu begrijp ik al die awkward momenten tijdens het bezoek van Mr. Amerika dus ook beter. Niet Trump veroorzaakte die, maar zíj! 

Want toen zij draaide met haar trouwring – om Trump te duiden dat hij met zijn kleffe kledders van d’r af moest blijven, omdat ze getrouwd is –  dacht het personeel natuurlijk dat ze moest plassen. 

En dat van links naar rechts bewegen met die handtas, dat was alleen maar om hem even te wegen! ‘Had ik die strijkbout nou wel of niet in mijn tasje gestopt?’ moet ze zich toen hebben afgevraagd. ‘En zal ik hem ermee meppen vóór de camera, of zal ik netjes wachten tot we buiten beeld zijn?’

Jammer dat het personeel toen steeds ingreep omdat ze de boodschappen verkeerd begrepen.