Franska.nl

Kijk eens in de spiegel bij je zus

Margreet vindt zussenvriendschap de mooiste vriendschap die je je wensen kunt, omdat ie eigenlijk niet kapot kan. Een ode.

Het is de mooiste vriendschap die je je wensen kunt: die met je zus. Niemand met wie je zo’n lang verleden deelt, en zoveel genen, en zo dezelfde taal. Ook niemand die je zó de waarheid kan zeggen, zonder daar woorden aan vuil te maken. Want of je het nu wilt of niet: die zus is een enorme spiegel, waarin je soms tot je genoegen en soms tot je grote schrik je evenbeeld ziet. Hier en daar zie je een eigenschap overbelicht, waardoor je ineens met een kant van jezelf wordt geconfronteerd die je met de soft focus van je eigen spiegel verdoezelde. In je zus zie je de eigenschap van je moeder die je soms tot wanhoop dreef. Je realiseert je ineens: ik heb hem zelf ook! En in plaats van je te schamen, omarm je die eigenschap. Omdat je van je zus houdt met ál haar eigenschappen. Omdat je blij bent dat je zo op haar lijkt. Omdat je door haar jezelf leert kennen. En het mooie is: zij heeft hetzelfde met jou!

Die zus is een enorme spiegel

Echt… zussenvriendschap is de mooiste vriendschap die je je wensen kunt, omdat ie eigenlijk niet kapot kan.

 

Als er troubles zijn, kan de vriendschap wel even op een laag pitje komen, maar je blijft zussen. Je blijft elkaar tegenkomen. Je moet wel heel goed je best doen om het muurtje dat je tussen jou en je zus opbouwt, zo stevig te maken dat ie alle verjaardagen, familiefeestje en andere ontmoetingen standhoudt. Eigenlijk is het veel makkelijker haar weer in de armen te sluiten, dan om de rest van je leven wrok te koesteren. Dus komt het altijd ooit weer goed.

Dat denk ik tenminste, want dat is mijn ervaring.

 

Toch ken ik een heleboel zussen waar de liefde wat minder makkelijk aan de oppervlakte drijft. De spiegel is bij hen zo beduimeld dat ze in elkaar hooguit een karikatuur van zichzelf zien. Een afschrikwekkend evenbeeld dat te confronterend is om nader te bestuderen. Tegen al die zussen wil ik zeggen: kijk toch eens, heel voorzichtig, naar wat je in je zus van jezelf herkent. Dat is op het eerste oog misschien meer dan je zou willen. Maar als je bereid bent die spiegel wat te poetsen en bij te schijnen, dan schuilt er in dat donkere evenbeeld misschien wel een lichtend voorbeeld.