Keith Haring is back

 

In de museumnacht, afgelopen 4 november, ben ik al even gegaan. En ik ga snel weer. Zo mooi is dat ding!

 

Het was een sensatie, ik weet het nog. 1986. Keith Haring, de Amerikaanse graffitikunstenaar was op het hoogtepunt van zijn roem en kreeg een solotentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam. Hij maakte ter plekke, in een dag, een nieuw werk. Iedereen kon toekijken. Op het ritme van hiphopmuziek ontstond een kleurrijk doek (met zijn bekende dansende poppetjes en bijtende beestjes) van zo’n 20 bij 12 meter. Nu hangt het weer op dezelfde plek, gespannen bovenaan de trap onder de glazen kap.

 

Vanmorgen zag ik het weer na zoveel jaar en ik moest even aan de Sixtijnse Kapel denken. (of is dat een al te grootse vergelijking?). Daar kreeg ik ook kramp in mijn nek van het naar boven kijken. Omdat ik er geen genoeg van kan krijgen.

 

Thuis heb ik een polaroidfoto uit 1991 van mijn zoon in een Keith Haring-rompertje. Geen idee meer hoe ik aan dat rompertje kwam. Wel weet ik dat Keith Haring in New York zijn Pop Shop opende in 1986. Met als doel zijn kunst bereikbaar te maken voor een groot publiek. Dat is gelukt! Helaas is de winkel jaren geleden gesloten. Keith Haring overleed in 1990 aan de gevolgen van aids. Hij was pas 31. Het rompertje heb ik niet meer, maar deze foto zal ik nooit wegdoen.

 

 

“There is nothing negative about a baby, ever” – Keith Haring

 

 

Het gespannen doek ‘Velum’ van Keith Haring is nog t/m 3 juni 2018 te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam.

 

Monique, oorspronkelijk stilist (later hoofdredacteur van o.a. vtwonen), noemt zichzelf een ‘visual addict’. Ze heeft een hekel aan hypes en houdt van design èn van brocante. Ze vindt reizen net zo leuk als thuis zijn. Haar motto: investeer in herinneringen, kijk vooruit, geniet van vandaag.