Kees en de grote, boze hond
Bij ons in de buurt woont een hond die echt nergens bang voor is. Behalve voor vuurwerk. Hartstikke zielig natuurlijk en daar hadden zijn baasjes iets op gevonden.
Kees is een heel leuke keeshond, vandaar zijn naam. Kees is totaal niet bang en zelfs de allergrootse honden hier in het park blaft hij moeiteloos terug naar hun eigen baasjes. Maar Kees is als de dood voor vuurwerk. Oh wee als hij een knal hoort, dan is het huis te klein.
En naarmate Kees een beetje ouder wordt, groeit ook zijn angst voor vuurwerk. Dat vonden zijn baasjes natuurlijk heel zielig en dus gingen ze op zoek naar een adresje om de jaarwisseling voor Kees zo knalvrij mogelijk te maken. En ze hadden wat gevonden hoor, een vuurwerkvrij vakantiepark.
De ideale locatie voor Kees. Want volgens de brochure mocht er nergens op het park iets de lucht in worden geschoten. Kees zou er een heerlijk rustige oudjaarsavond hebben. En zijn baasjes dus ook. Zij hadden zo eindelijk eens de handen vrij voor een glaasje en een oliebol en hoefden niet de hele avond op een bange Kees te letten.
Het huisje werd geboekt en op oudjaarsdag vertrok het hele gezin al vroeg naar het oosten des lands. Het huisje lag idyllisch verscholen in het bos en alles zat mee. Het was prachtig weer. In de wijde omgeving was geen knal te horen en Kees had het dik naar zijn zin. Hij mocht heerlijk in de rondte rennen en vermaakte zich uitstekend met de andere honden op het park. Tot hij oog in oog kwam te staan met een grote, boze hond die helemaal niet van plan was om lekker met Kees te ravotten.
Kees bedacht zich geen moment en begon naar hem te blaffen. Maar dit enorme beest was echter totaal niet onder de indruk van het geluid van Kees en begon hem flink te sarren. Daar was Kees niet van gediend en hij gromde gevaarlijk waarop het baasje van Kees besloot om in te grijpen.
Net op het moment dat zijn baasje Kees weer aan de riem wilde doen zette de grote, boze hond zijn tanden in de vacht van Kees. Van schrik trok het baasje de kop van dat enorme dier hardhandig bij Kees weg. Jankend liep de grote boze hond terug naar zijn eigenaar.
Die had alles gezien, maar hij was niet van het type ik-ga-eerst-eens-even-het-gesprek-aan. En eer het baasje van Kees het in de gaten had, voelde hij keihard de vuist van de eigenaar van het beest op zijn wang belanden. Hij werd hier dus gewoonweg in elkaar geslagen! Nee, nou werd ie helemaal mooi!
Binnen de kortste keren zaten de baasjes weer met Kees, de oliebollen en de champagne in de auto terug naar huis. Wat een aso’s daar op dat idyllische, vuurwerkvrije vakantiepark in het oosten van het land. Wegwezen! Beduusd zaten ze ’s avonds weer in hun eigen huis op de bank.
Kees lag languit in zijn mand. Hij werd ook niet wakker toen het vuurwerk ’s nachts om twaalf uur de lucht inging. De spanning van die dag was hem blijkbaar iets teveel geworden…
Dit afgelopen malle coronajaar groeide Franska.nl heel erg hard. We kregen er ontzettend veel nieuwe lezeressen bij en daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op. Voor al die nieuwe leukerds herhalen we de mooiste artikelen die we de afgelopen jaren voor de feestdagen schreven. Dit was er een van.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
