Joelen. Laten we joelen!
Als kind ‘deed’ ik met m’n zus de dodenherdenking. Als volwassene bevrijdingsdag. Ook samen. In Wageningen. Een mooie traditie. Zorgen dat je op tijd op een goeie plek staat om het defilé met alle oud-strijders en bevrijders langs te zien komen. Dat defilé, dat eerst nog afgenomen werd door Prins Bernhard. En dat allemaal op die prachtige historische plek aan het 5 mei plein bij Hotel de Wereld.
Een hele lange optocht Inclusief bagpipers in Schotse rokken (pssst… je weet maar nooit wat daaronder zit of niet). Voor sommigen het toppunt van erg, die doedelzakmuziek, ik vind het geweldig. Maar ik hou dan ook van bijna alle soorten muziek. Het bevrijdingsfestival in Wageningen staat daar garant voor. Dat gaat zo’n beetje de hele dag door met echt van alles van over de hele wereld. En gezelligheid alom.
De eerste keer bij het defilé waren we toch niet de allereerste, maar omdat zus de weg weet stonden we ineens in een gangetje tussen twee huizen boven op de biobakken. Niet erg netjes, maar wel prachtig zicht. De oude mannen, die ooit, lang geleden als bevrijders ons land bezochten liepen langs en er was zo nu en dan een keurig applaus voor de heren. Heel mooi.
Alleen… het voelde voor mij niet als genoeg. Tenslotte is het historie en daardoor denk ik terug aan de eerste keer dat ze applaus verdienden. Ik zie dat dan altijd meteen voor me. Toen waren het nog jonge jongens. En uiteraard denken zij zelf daar ook aan terug, als ze weer in Nederland zijn. Dus kwam ik op het idee om te joelen. (wat een ouderwets woord eigenlijk) Er een feestje van te maken voor ze. Dat hebben ze toch verdiend?
Een vriendin van mij zei voor de grap een keer: een echte Bevrijdingsdag moet je vieren met jonge jongens die op tanks door de straten rijden, want dan lijkt het veel meer op vroeger. Nou. Om dit feestje op vroeger te laten lijken leek het mij een goed plan om niet alleen te klappen, maar daarna te joelen. Dat werd om me heen meteen breed overgenomen en je zag de heren in de stoet glunderen in plaats van alleen maar plechtig kijken. Heeerlijk! Bevrijdingsdag is een feest! En daar mag bij gelachen worden!
Heel fijne dag!
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
