Jet maakt zich zorgen over het eetpatroon van haar dochter

 

‘Ik ben bang dat dit in een eetstoornis uitmondt.’

 

 

‘Mijn dochter was nooit een moeilijke eter. Daar had ik het maar mee getroffen, zei ik altijd toen ze nog klein was. Vrijwel alles ging erin. Van boterhammen met kaas en worst tot een bord pasta met groentesaus en van een omeletje met champignons en spek tot hachee met gekookte aardappels: het was altijd ‘lekker mam’ en voordat ik er erg in had was haar bordje leeg. Totdat ze in de puberteit kwam, want vanaf dat moment sloeg ze wat eten betreft om als een blad aan de boom.

 

Het begon ermee dat ze wilde ontbijten met havermout die ze de avond van te voren in de week zet met water. ‘Veel gezonder dan al die snelle koolhydraten,’ hoorde ik haar tot mijn verbazing zeggen. Ik moest blauwe bessen voor haar kopen. En noten en zaden en pitten die een vermogen kosten omdat ze rauw moeten zijn, wat wil zeggen ongebrand en ongezouten. Ik was ervan overtuigd dat deze nonsens snel genoeg over zou zijn, dus ik besloot er voorlopig even in mee te gaan.

 

Na deze havermoutellende mocht er ook geen gewone melk meer in huis komen. Slecht voor het milieu en slecht voor ons omdat alleen zuigelingen zuiver nodig zouden hebben. Dus of ik voortaan havermelk wilde kopen. Ik kon mijn oren niet geloven bij zo veel haverwensen. Was ze soms gek geworden die dochter van mij? Ik zou haast zeggen van wel want de ene na de andere eis wordt door haar op tafel gelegd en als ik haar iets voorschotel waar ze niet van gediend is, schuift ze het resoluut aan de kant en eet ze ijskoud gewoon niet.

 

Mijn man zegt ik me niet zo druk moet maken en houdt het erop dat onze dochter hevig op zoek is naar haaridentiteit en dat ze zich daarom laat beïnvloeden door allerhande nieuwe ideeën. Je bent wat je eet en als zij zich wil beperken tot biologisch, vegetarisch, what ever, dan is dat voor haar waarschijnlijk een manier om zich te onderscheiden, erbij te horen of zich juist af te zetten, denkt hij. Dat ze uitermate kieskeurig is in plaats van alles maar in haar mondje te proppen, geeft haar waarschijnlijk het gevoel dat ze sterk is. Het geeft haar hoe dan een goed gevoel, want anders zou ze dit niet doen.

 

Intussen zie ik onze dochter afvallen door al dat kieskeurige eten in combinatie met extreem veel sporten. Na de havermouthysterie moest alle zuivel het huis uit en werden ook vlees en vis op de lijst van verboden middelen gezet. Net zoals brood, aardappels en zelfs pasta. En wat rijst betreft mocht het alleen nog maar zwarte rijst zijn omdat dat eigenlijk een grassoort zou zijn en om die reden veel gezonder. Ik kan dat spul niet eens bij de supermarkt krijgen en toen ik naar het prijskaartje keek toen ze het zelf online had besteld, viel ik zowat van mijn geloof.

 

Ik schat dat ze al zo’n kilo of tien is afgevallen. Van gewoon goed naar slank naar graatmager ging het. En ze vindt het fantastisch en zweert me dat nooit meer zo ranzig vet wil worden als ze was. Eindigt dit met een eetstoornis die haar gezondheid schaadt? Of is het dat al? Ik weet me er geen raad mee en ben me er bewust van dat ik de laatste ben van wie ze iets wil aannemen.

 

Als er iemand is die hier iets zinnigs over kan zeggen of hier ervaring mee heeft: ik hou me van harte aanbevolen!’

 

Jet’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie. ‘Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl