Franska.nl

Je dacht toch niet dat ik bijdehand was?

 

Want dat valt vies tegen. Ik heb van alles bij de hand, dat wel, maar bijdehand zíjn… ho maar. En als ik dit verhaal van een ander had gehoord…

… dan zou ik me meteen afgevraagd hebben waarom zo iemand dan niet ingrijpt of er iets van zegt. Nou, dat moet ik dus maar even bijstellen in m’n systeem, want ik ben zelf geen haar handiger.

 

Er zou tussen twee en vier iemand komen om een ‘slimme gasmeter’ en ‘slimme elektriciteitsmeter’ te installeren. Vooraf moest je zorgen dat alle elektrische apparaten uitstonden, ook geen laptops of telefoons aan de oplader, geen afwas- of wasmachines die draaiden, en alle plekken waar hij moest werken moest je goed bereikbaar maken. Omdat wij in een atypisch huis wonen, hebben we ook atypische plekken voor die meters. Eentje in de huiskamer, de andere in de woonkeuken.

 

Ik was druk met de voorbereidingen, staat er ineens iemand voor de deur met een iPad in z’n hand. Ik dacht dat ie iets kwam bezorgen, dus vroeg door het raam wat er was, hij kon het toch gewoon neerzetten, dan pakte ik het later. Werd ie een beetje ongeduldig. ‘Ik kom de meters vervangen.’ Vroeger dan afgesproken. ‘Maar je hebt helemaal geen spullen bij je.’ ‘Ik moet eerst de situatie opnemen, doe open, dan weet ik daarna wat ik nodig heb.’

 

Oeps. Doortastend type

 

Ik was een beetje verbouwereerd, maar goed, als het zo werkt, dan werkt het zo. Hij moest heen en weer kunnen lopen tussen de woonkeuken en de huiskamer. Man en ik zaten aan de keukentafel, meneer ging aan de slag.

 

Zaten we daar de hele tijd opgescheept met een soort verschrikkelijke rap-achtige xxx-muziek (mag geen vieze woorden zeggen van m’n moeder). Weliswaar niet hard, maar het was toch overduidelijk aanwezig. Hij sleepte het de hele tijd met zich mee. Ik zat er, toen ie na een uur weg was, met een vriendin over te appen:

 

Zij: Waarom die gasten altijd hun lawaai meenemen, is me een raadsel.

 

Ik: Was niet hard of zo, maar toch continu aanwezig. Ik vind het respectloos als je bij iemand in huis iets komt doen, dat je de bewoners mee laat “genieten”. En op twee plekken in huis afwisselend… dus als je het niet wilde horen moest je maar op de plee gaan zitten zeker. En dat terwijl ik bij elke klusser meteen vraag of de herrie uit kan. En trouwens… dat type kwam ook gewoon zonder mondkapje binnenlopen. Ook wel gek.

 

Zij: Heel raar.

 

Ik: Ook niet zo’n ding om z’n nek of in de hand. En ik ben een watje, want ik vraag dan niet of ie even zo’n ding opzet….

 

Zij: Had je er niet eentje in huis voor hem?

 

Ik: Heb er niet eens aan gedacht, het ging allemaal zo snel. Dringt nu pas tot me door. Echt oenig. Heb er zat in huis.

 

Later heb ik de veiligheidsmaatregelen van het bedrijf opgezocht en daar vond ik alleen aanwijzingen voor de klanten. Wij als klanten moesten opletten dat hun personeel veilig kan werken.

 

Heel apart

 

Maar goed. Meters zijn geplaatst en nu maar afwachten hoe goed ik beschermd ben met alleen prik nummer een. Of ben ik niet goed bijgepraat en is het normaal dat mensen die in je huis komen werken dat zonder mondkapje doen? Dan hoor ik het wel even van je hè?

 

Ik wens je een veilige, gezellige week en voor vandaag een fijne tweede pinksterdag.

 

Liefs,

 

Franska