Isabels vriendin is al vijftien jaar samen met deze man

 

‘Maar dit klopt natuurlijk echt voor geen meter.’

 

 

 

‘We hebben het allemaal al eens aangekaart bij onze gemeenschappelijke vriendin, eerst resoluut daarna steeds voorzichtiger. Maar onze boodschappen landen niet, want ze wordt er vooral boos om als wij onze zorgen weer eens uitspreken over de intenties van haar vriend. Toch kunnen wij ons niet aan de indruk onttrekken dat er misbruik van haar wordt gemaakt.

 

Ze zijn al vijftien jaar samen. In die jaren hebben we onze vriendin zien afglijden van een onafhankelijke, sterke vrouw, tot een kopie van hem. Ze draagt haar haar zoals hij dat wil, ze kleedt zich zoals hij dat wil – inclusief de veel te hoge hakken die ze zichtbaar oncomfortabel vindt -, ze praat zoals hij en ze vindt wat hij vindt, ongeacht hoe radicaal zijn ideeën ook zijn. Al die jaren belooft hij haar al dat ze gaan samenwonen. Alleen is het moment nog nooit goed geweest om dat te doen. Hij wil namelijk een huis dat groot genoeg is om voor ieder een eigen appartement te creëren zodat hij de privacy houdt die hij nodig heeft om ‘creatief te kunnen zijn’.

 

Helaas is hij nog nooit in de buurt gekomen van de financiële middelen die dit eventueel mogelijk zouden maken. Zijn bedrijf ging een paar jaar terug zelfs zo slecht dat zij hem geld geleend heeft om een ‘vliegende doorstart’ te kunnen maken. De hele erfenis van haar ouders ging zijn kant uit en toen een van ons vroeg of ze wel iets op papier had laten zetten over deze lening, stoof ze woedend weg.

 

Kort na die ‘lening’ stapte ze ook nog eens in zijn bedrijf omdat hij ‘wat mensen had moeten laten gaan’ en dringend zat te wachten op een ‘saleswonder’. Zij brengt nu de klanten binnen zodat hij op zijn gemakje creatief kan gaan zitten doen in zijn appartement – op kantoor gaat dat immers niet met al die drukte. Om zijn accu op te laden gaat hij nu en dan naar een kuuroord in Duitsland. Vanzelfsprekend in zijn eentje omdat er toch ook iemand zal moeten zijn die het kantoor runt.

 

En dat samenwonen? Natuurlijk gaat dat er nooit van komen. Meneer komt op vrijdagavond laat naar haar toe en vertrekt op zondag na het ontbijt weer. Dat is al die jaren al zo en dat zal nooit veranderen. In het ergste geval laat hij haar vallen tegen de tijd dat hij haar niet meer nodig heeft. We hebben als vrienden al afgesproken dat we er dan allemaal voor haar zullen zijn en dat we haar nooit iets zullen verwijten.’ 

 

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’

 

Isabels naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.

 

 

 

 

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl