Is trakteren nu ook al taboe?
In het Algemeen Dagblad stond het paginagroot: taart trakteren is net zo slecht als meeroken.
Een deskundige aan het woord: we zijn te dik. Of in ieder geval te zwaar. Obesitas wordt onze volksziekte nummer 1 dus daar moeten we iets aan doen. En suiker is slecht. Nu weet ik dat allemaal heus en ik moet zeggen dat ik het, als niet taart-lievend persoon, soms best lastig vond als iemand met knetterende oogjes van vrolijkheid mij een stukje taart aanbood dat ik vervolgens afwees. Niet zozeer vanwege het ongezonde, maar omdat ik me nooit zo lekker voel na zo’n suiker- en roombom. Bij Franska vieren we hoogtepunten dan ook meestal met een glas champagne of we organiseren een borrel.
Maar daar zal de deskundige uit het artikel ook niet echt blij van worden. Maar wat moet je dan? Je team trakteren op een workout? Een bos wortels trakteren? Ik zou heel blij worden van een kledingstuk, maar dat is dan weer niet slecht voor ons, maar wel voor de wereld. Waar worden we blij van? Is het raar dat wij onszelf blijkbaar belonen met ongezonde dingen? Wat zegt dat over ons? Ik weet het niet. Ik ga intussen de hersentjes eens pijnigen over verantwoorde beloningen… Een masseur misschien? Daar kan toch niemand iets van zeggen? Hebben jullie tips?
Door: May-Britt Mobach
