Is dit dan de manier om kritiek te geven?
Toen ik vanmorgen naar het journaal keek zag ik het: de verkiezingsposter van de VVD waarop een hitlersnorretje op het gezicht van Rutte was getekend.
Om nog extra indruk te maken hadden de vandalen ook een paar hakenkruizen op de posters geklad. Op een poster van het CDA werd Hugo de Jonge vergeleken met nazi-arts Josef Mengele.
Natuurlijk kun je je schouders ophalen en denken dat degene die dit op zijn geweten heeft niet zo heel erg snugger is. Maar de manier waarop de poster was beklad dook niet alleen in het Gelderse Westervoort op, maar ook op andere plekken in Nederland. En dat vind ik wel bedenkelijk.
Ik snap heel goed dat er heel veel mensen zijn die het niet eens zijn met het beleid dat wordt gevoerd. Bedrijven gaan kapot, mensen hebben dierbaren verloren, jongeren en ouderen vereenzamen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het mooie van Nederland is dat je daar wat van mag vinden. En dat ook hardop mag zeggen.
Maar ik schrik steeds vaker van de harde, ongenuanceerde manier waarop sommige mensen hun mening de wereld in slingeren. Alsof ze een wind laten. Het lucht op, maar het stinkt. Het riekt aan alle kanten. En dat doe je niet. Ook deze vandalen met hun kwast op de poster van de VVD; is dit dan de manier om kritiek op het beleid te geven? Denken ze nou echt dat iemand ze serieus neemt? Misschien dat er eens een goed gesprek met ze gevoerd moet worden om uit te leggen dat er een grens is waar je niet overheen moet gaan. Dat er ook een andere manier is om gehoord te worden.
Door bijvoorbeeld te gaan stemmen, want dat kan in een democratie. Dan mag je zelf iemand kiezen waarvan jij denkt dat die het beter gaat doen. Met een partij die andere ideeën heeft om bijvoorbeeld deze coronacrisis te bezweren. Ideeën die misschien veel beter zijn dan die van de VVD en het CDA. Wie het weet mag het zeggen. Maar ergens ligt er wel een grens, dat ben je vast met me eens, toch?
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
