Ik wil het even met je hebben over God
Want ik kan me maar niet voorstellen dat hij dit zo bedoelt.
Ik lees namelijk net over ene Soraya Dingler die acht jaar geleden uit haar geloofsgemeenschap werd gestoten en thuis de deur werd uitgezet omdat ze meer van de vrouwen is. De seksualiteit van Soraya is onacceptabel binnen de Jehova’s Getuigen, vandaar. Hetzelfde overkwam een jongen uit mijn dorp dat in die tijd nog best wel rooms-katholiek was. Op zondag preekte de pastoor nog over naastenliefde en op maandag was het gebeurd met de naastenliefde voor deze jongen en werd hij als een melaatse verstoten uit alles wat hij kende en liefhad. De Amsterdamse Lale Gül, die opgroeide in een streng islamitisch gezin en daar een boek over schreef, was laatst nog eenzelfde lot beschoren. Alsof ze nooit heeft bestaan voor haar familie moet ze het vanaf nu maar zonder hen zien te rooien.
Mijn punt is dat het er bij mij maar niet in kan dat er een God bestaat die dit soort praktijken over zijn hart zou kunnen verkrijgen. God – ongeachte welke God bedoel ik dan – heeft volgens mij zo’n groot hart dat er voor iedereen wel een plekje in is. Want God oordeelt niet, was het toch? God is van de onvoorwaardelijke liefde en in zijn huis zou er voor iedereen altijd een plekje zijn om te schuilen. In zijn huis zou bovendien iedereen veilig zijn en zichzelf mogen zijn en daarom vind ik het onbegrijpelijk dat er zoveel voorbeelden zijn van kinderen die worden verstoten door hun geloofsgemeenschap. En niet te vatten dat er moeders zijn die dat met hun kinderen doen.
Want de meeste moeders behoeden hun kinderen voor verdriet en bieden ze veiligheid. De meeste moeders, behalve die van Soraya, de jongen uit mijn dorp en Lale. Want die moeders hebben het over hun moederhart kunnen verkrijgen om hun kinderen te verstoten omdat ze daarmee hun God denken te dienen.
Als God bestaat en wij tot hem kunnen bidden, zouden we hem dan kunnen vragen dat hij al zijn schaapjes eenzelfde soort onvoorwaardelijke naastenliefde schenkt als hij heeft? Dat in ieder geval Soraya en Lale gewoon weer thuis mogen komen waar ze door hun moeders in de armen worden gesloten omdat een moederhart zo groot is dat er voor elk kind altijd een plekje is? Of zouden we dat niet eens hoeven te vragen omdat God toch al niets liever wil dan dat? En zit het probleem erin dat zijn schaapjes hem niet helemaal goed begrijpen en te zeer hun eigen interpretaties aan aardse zaken geven?
Bron: RTL Nieuws en anderen
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
