‘Ik wil geen gemeenschappelijke tuin met mijn buurman’

 

Toen Ilja haar huis kocht had ze nooit gedacht dat ze het een paar maanden later alweer zou willen verkopen. Met dank aan haar buurman.

 

 

‘Toen mijn vriend en ik vorig jaar na heel lang zoeken eindelijk een groter huis vonden waren we door het dolle. Met ons samengestelde gezin was zijn woning echt te klein en op onze twee inkomens hadden we ruimte om een groter huis te kopen. Op zolder konden we nog twee slaapkamers realiseren en we zagen ons in de zomer al helemaal zitten onder de overkapping in de tuin.

 

 

Het was echt een gedateerde woning met zachtblauw sanitair uit de jaren zestig en een oranje met bruine keuken uit de seventies. We moesten flink aan de bak om het van deze tijd te maken. Gelukkig vinden we het allebei leuk om te klussen en zo maakten we het helemaal naar onze zin. We probeerden de overlast voor onze buren zoveel mogelijk te beperken. Ze zijn al wat ouder en ik kon me goed voorstellen dat ze niet altijd zin hadden in het geluid van onze verbouwing.

 

 

Toen de binnenkant helemaal naar onze zin was hadden we eindelijk tijd om de tuin aan te pakken. Ook die was gedateerd en helemaal niet onze smaak. Bovendien wilden we in de voortuin een fietsenhok bouwen zodat we in de achtertuin meer ruimte voor een loungeplek en een kleine buitenkeuken met bbq zouden hebben.

 

 

De vorige eigenaar had destijds zijn voortuin samen met die van de buren aan laten leggen als een soort pleintje met in het midden een grote conifeer. Na al die jaren was die inmiddels uitgegroeid tot een behoorlijke boom van formaat. Op zich niet zo erg maar hij was in de vorm van een grote bol geknipt wat wij echt verschrikkelijk lelijk vonden. Om onze plannen voor de voortuin te kunnen realiseren moest die boom weg, anders konden we geen paadje naar onze voordeur aanleggen. De boom stond voor een groot deel op ons perceel maar we moesten natuurlijk wel onze buurman, inmiddels een man alleen, over onze plannen inlichten.

 

 

De buurman reageerde als door een wesp gestoken. Die gezonde boom werd al jaren met grote zorg door hem gesnoeid, dus waarom moest hij nu opeens wijken voor een fietsenschuurtje? Bovendien was hij juist heel tevreden met de manier waarop de voortuin eruitzag, zijn overleden vrouw had het nog zo ontworpen. Hij wilde ook zeker geen extra kosten maken om de boel op zijn perceel opnieuw aan te moeten leggen. De buurman zei ook meteen dat hij bezwaar zou maken als wij een vergunning voor het fietsenschuurtje aan zouden vragen. Teleurgesteld liepen we weer terug naar onze voordeur. Maar ook een paar dagen later, toen we opnieuw met hem in gesprek probeerden te gaan, reageerde hij heel onaangenaam. Uiteindelijk kwamen we erachter dat we zonder vergunning een fietsenhok in de voortuin mochten plaatsen als we een gat zouden graven en het dak van het bouwwerk niet boven de 1 meter zou komen.

 

 

Vanaf het moment dat we de schep in de grond staken stond de buurman ernaast, met zijn armen over elkaar gevouwen. We werkten stoïcijns door en haalden alle tegels die op ons perceel lagen toch weg. Ook snoeiden we de takken van de conifeer die boven onze grond hingen waardoor die er nu helemaal gek uitzag. Maar omdat de buurman steeds bleef weigeren om met ons te praten vonden wij het op een gegeven moment niet meer nodig om hem tegemoet te komen.

 

 

Inmiddels staat het fietsenhok en is de rest van de tuin ook aangelegd met nieuwe klinkertjes en een coniferenhaag tussen ons huis en dat van de buurman. Die haag hebben we maar zelf betaald want we zijn inmiddels helemaal klaar met die man. Bij ieder klusje dat we nu nog doen belt de buurman boos aan met de vraag of het wat zachter kan en ook de buren aan de andere kant van ons huis zijn niet meer zo vriendelijk als ze waren. We hebben het vermoeden dat dat komt door geroddel van onze buurman en dat steekt. Het is een conflict tussen onze huizen en daar heeft verder niemand iets mee te maken.

 

Het heeft echt wel effect op mijn woonplezier want ik heb nooit ruzie met iemand. Daarbij doen we niks illegaals en hebben wij toch zeker het recht om ons huis en onze tuin in te richten zoals we willen? Mijn vriend en ik balen echt van deze situatie want we hadden gehoopt op een gezellig contact met de buurt. Nu dat er niet in zit denken we er soms zelfs aan om ons huis weer te koop te zetten om te verhuizen naar een buurt met jonge mensen. Met dank aan onze buurman…’

 

 

 

 

 

 

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl