Ik wil Aboutaleb!
Als ik een wens mag doen, dan wens ik een nieuwe leider voor ons land.
Een nieuwe, sterke, charismatische leider (m/v) die zegt wat hij denkt, geen duizend omwegen nodig heeft om tot de kern te komen, een groot gevoel voor rechtvaardigheid uitdraagt, zich niet van de wijs laat brengen omdat hij spreekt uit zijn hart en dat dat hart dan ook nog eens op de goede plek zit. Iemand die zo overtuigend optreedt dat ik hem zowaar op zijn woord geloof – echt geloof!
Of dat te veel gevraagd is? Wat dacht je dan van Ahmed Aboutaleb? Burgervader van Rotterdam en een man naar mijn hart. Een man die niet met zich laat sollen. Een man die van de week bij Jinek aanschoof en zonder haperen verwoordde wat zowat heel Nederland al sinds de rellen in zijn stad dacht, namelijk afkeer en afkeuring van het tuig dat hulpverleners had belaagd en de boel in de fik had gestoken. Jinek probeerde nog heel eventjes een beetje te nuanceren door de coronacrisis als verzachtende omstandigheid aan te voeren. Maar de burgemeester maakte er korte metten mee en gehakt van, om de doodsimpele reden dat er nul verzachtende omstandigheden en nul excuses zijn voor de puinhopen die er zijn aangericht. Nul redenen denkbaar om politieagenten en andere hulpverleners met vuurwerkbommen te bekogelen, brand te stichten, met messen te gaan lopen zwaaien en erger. Nul!
Hij werd kwaad en dat was goed om te zien. Want hij zei wat zowat heel Nederland dacht en hij liet zich niet van zijn à propos brengen. Want niets vergoelijkt het gedrag van deze hooligans. Geen ik-kan-geen-huis-vinden, geen ik-mag-niet-meer-naar-voetbal-op-zondag, geen ik-vind-school-stom, geen armoede, geen eenzaamheid, geen mijn-vrouw-begrijpt-me-niet, ruzie thuis, echtscheiding, ziekte, gemiste kansen. Geen niks.
Daarna sprak hij ook nog even de ouders van deze raddraaiers, oproerkraaiers, relschoppers, idioten aan. Waar waren die vrijdag? Hadden ze zich niet afgevraagd waar hun minderjarige kuikens zich ophielden? Stonden ze met de mattenklopper achter de voordeur te wachten tot ze thuiskwamen? Zijn ze überhaupt in beeld geweest om hun kinderen moreel besef en fatsoen bij te brengen?
Angela de Jong schreef over haar ‘Abou’ in het AD en eindigde met:
‘Ik hoop dat hij nog lang onze burgemeester blijft, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het gevoel heb dat hij de stad inmiddels is ontgroeid. Want gisteravond zat bij Jinek geen burgemeester, maar een staatsman. Hij deed wat Mark Rutte eigenlijk had moeten doen.’
Dus als ik een wens mag doen en Angela is bereid om haar Abou te laten gaan, dan weet ik wie ik als onze nieuwe leider wens!