Franska.nl

Ik voel me schuldig want ik ga vreemd

 

Ik had nooit gedacht dat het mij zou overkomen. Vreemdgaan.

Het overkomt je. Maandenlang voelde ik me er rottig onder. Maar als ik naar mezelf in de spiegel keek, straalde ik gewoon.
 

Nauwelijks durfde ik het toe te geven maar jeeee, wat voelde dit goed. Die ander maakte zó het verschil. En dat viel iedereen op. Vriendinnen vroegen me wat er toch met me aan de hand was. Ze konden het gewoon aan me zien en dat vond ik bijna eng. Want ik durfde het tegen niemand te vertellen.

 
Het begon allemaal toen ik aan die ander werd voorgesteld via een wederzijdse vriendin. Ik wilde er eerst niet aan toe geven, maar ik kreeg hem gewoon niet meer uit mijn hoofd. Op een gegeven moment kon ik het niet meer ontkennen, ik moest naar hem toe.

 
Uiteindelijk heb ik hem toch gebeld en hij maakte meteen tijd voor me vrij. Toen het moment van de waarheid was aangebroken en ik eenmaal voor de deur stond, heb ik nog wel getwijfeld of ik het zou doen. Maar hij zag me al staan en toen kon ik niet meer terug. Alsof ik weer als nieuw was, en dat was zó fijn. Eindelijk kreeg ik weer een beetje mijn zelfvertrouwen terug. Sinds die ander in mijn leven is, ben ik veranderd.

 
Maar ik voel me zo schuldig, want de relatie die ik in jaren heb opgebouwd was zo vertrouwd. Jarenlang waren we een team, hij en ik. Hij wist alles over mij. Met hem deelde ik al mijn geheimen. Durfde ik me te laten zien zoals ik werkelijk ben. En hij wist altijd weer het beste in mij naar boven te halen.  

 
Opnieuw kijk ik naar mezelf in de spiegel en ik vraag me af of dit het allemaal wel waard is. Deze onrust. Ik heb zo’n spijt. Zou hij het al weten? We delen zo’n geschiedenis. En dan besluit ik dat ik, na al die tijd, toch maar weer naar hem terugga.

 
Ik weet het nu zeker. Dit doe ik nooit meer… Ik verander nooit meer van kapper…

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’