‘Ik vind het belachelijk dat mijn kleinkind genderneutraal wordt opgevoed’

 

Als Annechien hoort dat ze oma wordt is ze door het dolle, tot ze hoort wat de ouders met haar kleinkind van plan zijn.

 

 

 

 

‘Toen Tiemen een paar jaar geleden voor zijn eindexamen geslaagd was verhuisde hij van Twente naar Amsterdam voor zijn opleiding. Wij hoopten nog wel dat hij terug zou komen naar het dorp waar hij is opgegroeid en waar al zijn familie woont, maar inmiddels heeft hij een baan in Amsterdam en ook al een tijdje een vriendin daar, dus de kans dat hij ooit weer naar huis komt is erg klein.

 

Zo af en toe komen ze samen naar ons toe en mijn man en ik bezoeken hem soms in zijn appartementje in de stad. Wij verbazen ons dan altijd over de drukte op straat en dat Tiemen het daar naar zijn zin heeft. Bovendien betaalde hij grof geld voor een klein appartementje waar hij bij ons in het dorp een hele woning van had kunnen kopen. Ik vind het jammer dat hij kiest voor de grote stad, maar hij wil niet anders. Dat zijn vriendin daar vandaan komt zal er vast wel mee te maken hebben. Het is een leuke meid hoor, maar wat mij betreft heeft ze wat veel stadse fratsen.

 

Zo vindt ze het heel belangrijk om gezond te leven, drink ze alleen koffie met havermelk en bij de borrel wil ze alleen natuurwijn, anders drinkt ze liever water. Als ze bij ons thuis komt dan krijg ik van Tiemen altijd een hele lijst met dingen die ze niet wil eten. Om van het gezeur af te zijn houd ik daar rekening mee, maar ik denk er zo het mijne van. Tiemen vindt het allemaal blijkbaar doodnormaal en dan bekruipt me het gevoel dat ik m’n kind een beetje kwijt aan het raken ben. Wat is er gebeurd met mijn nuchtere zoon?

 

Nu ze zwanger is wordt de lijst met dingen die ze per se wel of niet wil alleen maar langer. Ik was door het dolle toen ik het hoorde dat ik oma zou worden, maar toen ik een beetje van de schrik was bekomen zei ze meteen dat ze samen met Tiemen heeft besloten om het kindje genderneutraal op te voeden. Ze wil dat hun toekomstige kind later zo min mogelijk in het stereotype jongens- of meisjeshokje wordt geduwd.

 

Ik dacht eerst dat ze een grapje maakte en zei nog dat ik natuurlijk een knalroze prinsessenjurk voor mijn kleindochter wilde kopen. Maar ze was bloedserieus toen ze zei dat ze allebei wilden dat het kind er later op zijn of haar eigen manier achter komt wat het leuk vindt, zonder dat anderen daar invloed op hebben. Volgens Tiemen was het wel de bedoeling dat ik daar als oma rekening mee zou houden, dus of ik geen roze of blauwe boxpakjes voor het kindje wilde kopen, maar juist neutrale kleuren zoals terracotta of zachtgroen.

 

Inmiddels komt de datum van de bevalling steeds dichterbij en vind ik het steeds lastiger worden om het met mijn zoon en schoondochter over de baby te hebben. Want eerlijk gezegd vind ik dat genderneutrale opvoeden ronduit belachelijk en juist verwarrend voor een kind. Natuurlijk mag een kind spelen met wat hij of zij maar wil.

 

Als mijn schoondochter praat over ouderwets hokjesdenken en dat een kind zo leert de wereld te ontdekken met alle mogelijkheden die er zijn, dan gaat Tiemen er helemaal in mee. Dat irriteert me mateloos want zo zijn hij en zijn zus destijds door ons ook opgevoed. Zijn zus droeg gewoon een broek en reed op de skelter door de straten als ze er zin in had. Tiemen liep ook graag verkleed als prinses in de poppenhoek toen hij nog een kleuter was. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om hem later in een jurk naar school te laten gaan.

 

Volgens mij maak je het voor een kind juist extra moeilijk als het niet een echte identiteit krijgt zoals een jongetje of meisje nu eenmaal heeft. Of mijn kleindochter straks graag met autootjes speelt of dat mijn kleinzoon liever een Barbie heeft dan een speelgoeddinosaurus maakt me echt niet uit. Ik weet heus wel dat ik me niet mag bemoeien met de manier waarop mijn zoon zijn kind op wil voeden maar ik weet haast wel zeker dat dit westerse gedoe van zijn vriendin mijn kleinkind straks meer slecht dan goed zal doen.’

 

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’