Ik vertel dit namens een vriendin

 

Ik wachtte tot 13.55 uur, toen was ik het zat

 

Online daten, het verveelt nooit. En verhalen horen van anderen over online daten, verveelt al helemáál nooit. Het is dinsdagmiddag. Mijn telefoon gaat. Ik zie in mijn scherm de naam van een goede vriendin en neem nieuwsgierig op.

 

‘Marianne, ik heb NU je mening nodig. Ben ik nou zo’n zeikwijf?’ Uitgelaten vertelt mijn vriendin haar ervaring met haar date van zojuist:

 

Ik zat gisteravond op een datingapp en kwam een leuke man tegen. Ik vind het maar lastig inschatten hoe iemand is, op zo’n app. Ik wil live ervaren hoe iemand beweegt, ruikt en knuffelt. Vaak videobel ik een aantal keer om te weten wat voor vlees ik in de kuip heb. Als iemand dan leuk is, spreken we af.

 

Deze man was echter nog sneller dan ik. Hij zei:

‘Spontane actie, ik ben morgen in de stad, zullen we lunchen?’ Ik ben gek op spontane acties en was die middag toevallig vrij, dus dacht ach, waarom ook niet. Ik spreek altijd op een publieke plek af als ik iemand niet ken.

 

In full diva mode ben ik vanmorgen van huis gegaan. Mooie make-up, goed jurkje en hoge hakken. Ik heb best wat op mijn bordje gekregen de laatste tijd, dus had echt zin om van het leven te genieten. Een spontane lunchdate met een knappe man, paste daar perfect bij.

 

Om half 1 hadden we afgesproken. Zelf was ik wat vroeg, ik was er 10 minuten over 12. Nou vond ik dat verder geen probleem. Ik hou van op tijd zijn en nu kon ik in alle rust alvast een bakkie koffie drinken. Vanaf 5 voor half 1 ging ik al een beetje om me heen kijken, zou dat hem zijn?

 

Om kwart voor 1 kreeg ik een berichtje via de datingapp

‘Sorry, ben er over 15 minuten!’ Ik baalde wel een beetje, maar goed, ik zat prima en besloot alvast een soepje te bestellen. Ik had vanmorgen om 8 uur gegeten, dus ik lustte wel weer wat.We hadden geen telefoonnummers uitgewisseld, dus kon ik hem ook niet bellen.

 

Om 13.15 uur was er nog steeds geen date. Wel kreeg ik een berichtje, opnieuw via de app: ‘Kom er nu aan! Dit is mijn 06-nummer…’ Ehm? Hij stapt nu in de auto? Ik was not amused. Mijn soep was inmiddels op, maar ik besloot toch te wachten. Hij moest 10 minuten rijden, dus dat kwartiertje kon er nog wel bij.

 

Ik wachtte tot 13.55 uur, toen was ik het zat

Ik rekende mijn soepje en mijn koffie af en stapte weer in de auto. Omdat ik zijn nummer nu had, besloot ik hem te bellen. Hij nam op met de mededeling dat hij geen parkeerplaats kon vinden, maar nu -echt NU- eraan kwam.

 

Op mijn ‘ik vind dat ik nu lang genoeg heb gewacht’, reageerde hij kribbig. Ik moest niet zo zeuren. Het kan toch, dat je wordt opgehouden en later bent? Het is een heerlijke dag, ik had vast lekker genoten van het terras…’ Zijn boodschap:

 

Doe niet zo moeilijk!

‘Marian, even, doe ik moeilijk? Je laat iemand, zeker op een eerste date, toch niet 1,5 uur wachten?!’ Ondanks dat mijn vriendin boos was, schoot ik in de lach. Ze is namelijk heel grappig als ze boos is.

 

Maar nee, als iemand mij zo lang laat wachten, ben ik ook weg. ‘Die gast is gewoon te laat van huis weggegaan, zeg dat dan tenminste eerlijk’, briest mijn vriendin. ‘Als een relatie zo al begint, nee hoor, van mij hoeft dat niet.’ En daar ben ik het helemaal mee eens. Je kunt maar één keer een eerste indruk maken, laat dat een goede zijn.

 

Door: Marianne ter Mors