Ik rol van het ene onderzoek in het andere
Maar eerlijk gezegd ben ik er hartstikke blij mee.
Ik werd eerder dit jaar 55 en vroeger zou ik dat stokoud gevonden hebben. Als achttienjarige vroeg ik me nooit af hoe het leven er dan uit zou zien. Laat staan of ik gezond zou zijn van lijf en leden. Want naarmate de jaren verstrijken kom je wel tot de conclusie dat echte rijkdom niet zit in een mooi huis of een dure vakantie, maar in een goede gezondheid. Helaas heb ook ik de afgelopen jaren van een aantal mensen afscheid moeten nemen. Poef, weg. Ze werden ziek of hadden het niet eens in de gaten. Anderen bleken iets ernstigs onder de leden te hebben omdat ze eruit werden gepikt bij een bevolkingsonderzoek.
Niet zo gek dus dat ik blij ben dat ik met mijn 55 jaar van het ene bevolkingsonderzoek in de andere rol. Zo stond ik in april weer in de Borstenbus. Geen feest, maar wel fijn om te horen dat de boobies gezond en wel zijn. Want ik kan zo vier vrouwen opnoemen bij wie er wel ‘iets’ op de foto werd gezien en die meteen geopereerd moesten worden.
Begin mei lag er een dikke envelop op de mat voor het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Die heb ik eerst een week voor me uitgeschoven want ik vond het nogal een gedoe. Iets met een bakje en een pipetje en hoe moest ik dat nou toch doen. Maar uiteindelijk zat de boel in no time in het buisje en daarna weer in de retourenvelop in de brievenbus. Ik slaakte toch stiekem een zucht van verlichting toen ik deze week de uitslag kreeg dat er niks aan de hand is. Want het zal je toch gebeuren…
Juist daarom vind ik het wel fijn om aan deze onderzoeken mee te doen. Want misschien heb je nergens last van, maar is het van binnen foute boel. Dan kom je er op deze manier mogelijk op tijd achter en kun je meteen aan een behandeling beginnen. En hoe ouder je wordt hoe groter de kans op allerlei vervelende dingen die er met zo’n onderzoek uitgefilterd kunnen worden.
Nu alleen nog even afwachten wanneer de uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker in de brievenbus ligt, want daarvoor ben ik binnenkort ook weer aan de beurt. Ook niet het gezelligste onderzoek, maar dan heb ik tenminste alles weer gehad en kan ik er weer een paar jaar tegen.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
