Ik kreeg weer die vraag: ‘Wat doe jij met kerst?’

 

Want met kerst moet je namelijk iets doen. Als ik zeg dat wij niets doen en kliekjes eten, zie ik mensen vaak schrikken.

 

 

Zijn we meteen ingedeeld in de categorie zielig en eenzaam. Straks worden we nog uitgenodigd ook, als een soort ‘vergeten’ gast aan tafel. Oeps. Toch is dat kliekjes eten al jaren ons ritueel. Toen m’n moeder er nog was deed ik er wel iets meer aan. Dan maakte ik wat ‘kersterigs’ bij de klieken. Stoofpeertjes bijvoorbeeld. Rook het ook meteen lekker gezellig in huis als ze wakker werd. 

 

Hoe het zo gekomen is?

 

Een paar dagen voor kerst is m’n man jarig en dan kook ik graag voor wat mensen. En ik ben nogal bang dat er te weinig is, dus… Ooit waren we met z’n dertigen. Tegenwoordig spreid ik de festiviteiten zo’n beetje over een paar maanden uit. Steeds een klein plukje vrienden aan tafel. Waardoor ik zelf ook nog eens een keer aan tafel zit in plaats van pas bij het dessert aanspreekbaar te zijn. Was m’n vriendin laatst opgevallen. De avond voor kerst zitten we dan met z’n achten. 

 

Hoe leuk ik koken ook vind, even een beetje bijkletsen met m’n vrienden vind ik ook gezellig. En koken is nu eenmaal uitsloven bij mij. Met als gevolg dat ik na twee dagen snijden, snipperen, rollen, vullen en sudderen een paar voeten heb waar ik liever niet nog een paar dagen op wil staan. Dus? Kliekjeskerst. Met wat kleine weinig-of-geen-werk extraatjes.

 

M’n K&K/snel-klaar-tips

 

Niet dat je nu voor jouw kerst nog iets aan deze info hebt, maar wie weet wel voor je oud-en-nieuwfeestje?

 

Als toetje heb ik die verrukkelijke LIQ- bonbons al een tijdje in de vriezer liggen. Ik moest ze natuurlijk wel even voorproeven, maar er zijn er nog genoeg. Romig vanille-ijs in Belgische chocolade en een scheutje Baileys of Malibu in het midden. Jammie! Die moet je echt proeven. Normaal verheug ik me niet zo op toetjes, maar bij deze…

 

 

 

 

 

 

En voorafgaand aan de kliekjes een snel mosterdsoepje. Dat is het makkelijkste wat er is. Liefst grove mosterd. Ik neem deze van Marne, want die kreeg ik laatst.

 

 

 

 

 

Gesnipperd uitje zachtjes in boter garen, alvast een likje mosterd erbij. Na tien minuten, als het uitje zacht is, blokjes aardappel en bouillon (van een blokje) erbij. Half uurtje koken en dan de staafmixer erin. Wat boerenkaas en flink wat grove mosterd erdoor, scheutje room en klaar is Kees. Niks mis mee.

 

Ook lekker voor oud en nieuw, na twaalven bijvoorbeeld: een hard broodje aan de bovenkant opensnijden, lekker wat mosterd erin smeren, pluk zuurkool erop, knakworstje, zo’n handig plakje raclette-kaas, even in de oven laten gratineren en tadaa…! Happy 2024!

 

 

 

 

Snackje bij de bubbels? Ik heb altijd Noordzee-garnalenkroepoek in huis, erg lekker. Die heb ik nu ontdekt in deze sweet chili-variant. Nog lekkerder.

 

 

 

 

 

Maar alle culi-gekheid op een stokje. Uiteindelijk zijn die lekkernijen toch niet het belangrijkste. Het gaat natuurlijk om gezelligheid, liefde en aandacht voor elkaar. Daar hebben we allemaal wat aan. En niet alleen thuis tussen onze vier muren. Want mag het alsjeblieft eens tot die moordende en vechtende mafketels doordringen dat je daar echt helemaal niets mee opschiet? Dat heeft de geschiedenis toch al lang bewezen? Is het daarvoor 2023 geworden? Please? Please? Please… Mag het een keer klaar zijn? Over en uit? Voor altijd?

 

Dat was mijn kerstwens

 

Als we die nou toch eens nooit meer zouden hoeven uitspreken…

 

Ik wens je heel fijne dagen

 

Liefs van Franska

 

 

Door: Franska

Afbeelding van Franska