Ik ben een en al structuur
Serieus. Ik kan plannen en organiseren als de beste. Vooral in voorbereiden ben ik ontzettend goed.
Geen geintje. Ik bereid alles tot in de puntjes voor. M’n kook-vriendin moest de eerste keer heel hard lachen toen ze zag hoe ik een etentje voorbereid. Alles stond gesnipperd en gesneden in bakjes klaar met een stickertje erop voor welk gerecht het was. Ik vind dat superhandig, dan kan ze eventueel zo helpen als ze wil, ik vergis me niet en vergeet op die manier niks.
Er ligt een lijst met alles wat nog moet gebeuren, georganiseerd op gerecht. Oventemperatuur erbij, kooktijd en te verrichten handelingen. Zelfs hoe je bord eruit gaat zien, als je van alle schalen iets opschept, teken ik vooraf uit. Iets ronds, iets langwerpigs, iets vierkants, ook afwisseling in kleur wordt gecheckt, zodat bijvoorbeeld niet alles geel of bruin ziet. Jaja. Laat mij maar schuiven.
Ook op zaterdagochtend met de gewone wekelijkse weekend-boodschappen ga ik zo gestructureerd te werk. Er gaat altijd een lijstje mee. Waarop ik de boodschappen gesorteerd op winkel gezet heb. Handig toch?
Komt nu de aap uit de mouw
Dat lijstje laat ik namelijk steevast in m’n tas zitten. Waarom? Omdat ik met een tas of karretje m’n handen vol heb? Omdat ik denk dat ik het nog wel uit m’n hoofd weet? Omdat ik in de weekend-groove geschoten ben? Geen enkel idee. Met als gevolg dat ik ook straks natuurlijk weer twee keer naar de groenteboer en de supermarkt moet. Wedden? Is namelijk elke zaterdag prijs. Maar je moet wel toegeven dat daar dan ook structuur in zit. Ik maak namelijk elke zaterdag precies dezelfde fout.
Door: Franska
