‘Ik ben bang dat mijn buren een wietplantage op zolder hebben’

Sinds een paar maanden heeft Esther nieuwe buren. Stille mensen die zich nauwelijks op straat vertonen. En dat wekt bij haar de nodige argwaan.

 

 

‘Buiten is het al donker als ik naar de voordeur loop. De zware boodschappentassen doen zeer aan m’n handen. In de tuin van de buren hoor ik de voordeur opengaan en zie ik iemand naar buiten lopen. Ik zeg hardop gedag, maar ik krijg geen reactie terug. Dat verbaast me niks want hoewel ze er nu al een half jaar wonen heb ik ze nog nooit van dichtbij gezien.

 

Met de vorige buren had ik goed contact, leuke mensen waar we af en toe een borrel mee dronken. Maar toen ze met pensioen gingen wilden ze liever naar een appartement verhuizen. En nu de huizenprijzen zo hoog zijn konden ze hun huis heel goed verkopen. Ik was heel benieuwd wie de nieuwe buren zouden zijn, maar tot mijn verbazing lieten zij zich niet zien. Er werd ook niet verbouwd, terwijl het huis van binnen toch behoorlijk gedateerd is.

 

Toen ze er drie weken woonden ben ik zelf maar even naar ze toe gegaan om me voor te stellen. Een jonge man deed open en stond me wel te woord, maar hij liet me gewoon buiten bij de voordeur staan. Toen ik vroeg of hij die avond een biertje wilde komen drinken wimpelde hij me vriendelijk af. Hij had het druk. Beduusd liep ik weer terug naar mijn eigen huis. Sindsdien heb ik hem niet meer gesproken.

 

Hoewel onze huizen goed geïsoleerd zijn hoor ik sinds kort soms ’s nachts een brommend geluid. Iets wat me voorheen nooit is opgevallen maar waar ik nu wakker van word. Ik kan ook niet helemaal thuisbrengen wat het is, maar dat het bij mijn nieuwe buren vandaan komt is wel duidelijk. Nadat ik voor de zoveelste keer in mijn slaap werd gestoord ben ik toch maar even naar hiernaast gelopen om te vragen wat er aan de hand was. Tot mijn stomme verbazing deed er nu een andere man open en ook hij wist niet hoe snel hij van me af moest komen. Hij zei dat ik het me vast verbeeldde, wat ik eigenlijk wel raar vond want ik ben toch zeker niet gek?

 

Mijn zoon aan wie ik het vertelde zei dat ik maar wat beter op mijn hoede moest zijn. Een zoemend geluid, altijd de ramen dicht, dat zou weleens een wietplantage kunnen zijn. Ik wist niet wat ik hoorde. Een wietplantage? Hiernaast? Maar nu ik er wat meer op let hoor ik het zoemende geluid ook overdag. Aan het huis is verder niks te zien, buiten dat de gordijnen boven altijd gesloten zijn. Het valt me wel op dat er overdag nooit iemand te zien is, maar toen ik van de week ’s nachts naar de wc moest, hoorde ik wel een auto voor de deur stoppen die na een kwartier alweer wegreed. Ik zag wel iemand naar de voordeur lopen, maar ik durfde de gordijnen niet verder op te doen om beter te zien wat er gebeurde.

 

Inmiddels ben ik wel een beetje bang geworden in mijn eigen huis, maar wat kan ik doen? Moet ik nu de politie bellen om te vertellen wat er hiernaast gebeurt? Stel nou dat er echt een paar criminelen naast me wonen en ze komen erachter dat ik ze verklikt heb? Wat heeft dat dan voor consequenties voor mij? Of is het beter om te doen of mijn neus bloedt en te hopen dat de politie ze vanzelf op het spoor komt?’