Iedereen verdient een Els in zijn leven!

marianne

 

Een tijdje terug klaagde ik over mijn immens vieze ramen.

 

 

 

 

Ik overwoog een hulp in de huishouding te nemen, maar vond het uiteindelijk toch onzin. Als ik zelf gewoon iets efficiënter mijn tijd indeel – bijvoorbeeld niet eindeloos lang scrollen op Vinted – dan lukt dat prima.

 

Dus heb ik een paar maanden geleden mijn ramen van top tot teen, binnen en buiten, houtwerk en alles, helemaal schoongepoetst. Ik ben er letterlijk twee dagen mee bezig geweest. Daarna zag het er weer uit om door een ringetje te halen. Dat geeft dan toch wel een lekker, opgeruimd gevoel.

 

Helaas duurt dat schone gevoel met die Saharawinden zo’n beetje een week

Afgelopen woensdag liep ik naar buiten en kwam ik op hetzelfde punt als een paar maanden geleden: dit kan zo niet langer. Aan de overkant was hulp en schoonmaakqueen Els toevallig ook bezig met de ramen. En… huh? Wat heeft zij nou in haar handen? Dat moet ik eens nader bekijken.

 

Eenmaal aangekomen bij Els vraag ik wat voor apparaat ze gebruikt. Els, bescheiden als ze is, zegt heel nuchter: ‘Oh, dit is een soort raamstofzuiger, dan gaat het allemaal net wat sneller.’ Net wat sneller is een understatement. In de tijd dat ik naar de overkant ben gewandeld, heeft ze alweer drie ramen gezeemd. Waar ik zeg maar tien minuten over doe.

 

Al snel volgt een schoonmaakcollege

Het apparaat kan ik daar en daar kopen. Vloeistof erbij is niet nodig hoor. ‘Neu,’ zegt Els, ‘gewoon een druppeltje afwasmiddel, dat gaat net zo goed en is veel goedkoper.’ En mocht het weer nou in de kozijnen gaan zitten, dan kun je dat laten oplossen met dit schoonmaakmiddel.

 

Els vliegt naar binnen en komt terug met een fles. ‘Hier, neem maar mee, ik heb toch nog een nieuwe in de kast staan. Werkt ook prima op groene aanslag op de muren…’ Verwonderd kijk ik Els aan, hoe wéét je dit allemaal? Thuisgekomen bestel ik meteen zo’n raamstofzuiger. Zónder schoonmaakvloeistof. Want inderdaad, die is duur. Dankjewel Els.

 

Het is vandaag zonnig. En… dat kan ik gewoon zien!

Gisteren kwam namelijk dat ramengeval binnen. In een half uurtje (echt!) heb ik de hele buitenboel gedaan. Nu heb ik een schoon en opgeruimd gevoel én weet ik dat ik het in een mum van tijd kan bijhouden. En prrrr, wat is het genieten als ik naar buiten kijk!

 

Soms wordt er weleens neerbuigend gedaan over dienstverlenende beroepen. Dat weet ik uit ervaring, omdat ik jarenlang zelf bij mensen heb schoongemaakt. Misschien deel ik daarom wel dit verhaal. Een hart onder de riem voor alle hardwerkende mensen die niet genoeg gewaardeerd worden. Want echt hoor, iedereen wordt blij van een Els in zijn leven!

 

 

Door: Marianne ter Mors