Hun dochter viel ten prooi aan een foute man
‘Achteraf waren er wel degelijk signalen, maar die hebben we te laat herkend.’
‘We waren ervan overtuigd dat onze dochter hier nooit en te nimmer in zou trappen, want daarvoor was ze veel te wereldwijs. Maar inmiddels weten we wel beter en zijn we ervan doordrongen dat het naïef is om zo te denken en dat elk jong meisje ten prooi kan vallen aan foute mannen met nog foutere praktijken.
Mijn vrouw betrapte onze toen pas tienjarige dochter toen ze bezig was om foto’s van zichzelf te maken – niet het soort foto’s dat je als ouder ooit van je kind wilt zien. Wat was hier aan de hand? Onze dochter huilde dat we haar met rust moesten laten. Daarna huilde ze van schaamte, van paniek en uit angst. We verzekerden haar dat we niet boos zouden worden en dat ze op ons kon rekenen. We zouden dit samen oplossen. Een jongen die ze had leren kennen via Snapchat – later zouden we uitvinden dat het om een vent van dertigplus ging – had haar zo ver gekregen dat ze de foto’s had gemaakt en aan hem had gestuurd. Na het eerste compromitterende beeld zette hij haar onder druk om meer beelden te sturen waarbij ze nog verder moest gaan. Hij dreigde haar foto’s online te zetten als ze weigerde. We besloten meteen contact op te nemen met de politie om te vragen wat nu wijsheid was.
“Niet zelf mee bemoeien en aan experts overlaten”, was het nadrukkelijke advies. De rechercheur waarmee we in contact werden gebracht was een vrouw die erin slaagde om het vertrouwen van onze dochter te winnen en dat bleek een groot geluk. Op verzoek van deze rechercheur deden wij vaak een stapje terug. Kinderen vinden het nu eenmaal heel erg ingewikkeld om zulke intimiteiten met hun ouders te moeten delen. De dag dat we hoorden dat de recherche had uitgevonden wie degene was die onze dochter had misbruikt voelden we ons opgelucht. Toen bleek dat het hier om een vent van boven de dertig ging die meerdere slachtoffers had gemaakt, maakte die opluchting plaats voor woede. Sommige meisjes waren zo dapper om tegen hem te getuigen toen hij was opgepakt en werd voorgeleid. Onze dochter durfde niet. We hebben niet aangedrongen. Toen de man na bijna een jaar werd veroordeeld, was het klaar en was deze nachtmerrie ten einde, dachten we. Maar inmiddels weten we wel beter en zijn we ervan doordrongen dat het naïef is om zo te denken omdat onze dochter zo beschadigd is dat dit nooit helemaal klaar zal zijn.
Wij hebben onszelf heel veel verwijten gemaakt. “Niet doen”, volgens de rechercheur in kwestie. Dit kan echt elk jong meisje overkomen. Achteraf hadden we vaker over haar schouder mee moeten kijken als ze online was. Achteraf hadden we haar gedrag ook niet moeten wegzetten als typisch pubergedrag maar er veel langer bij stil moeten staan dat ze echt ongewoon teruggetrokken was. Net zoals we hadden moeten signaleren dat ze heel erg afviel en er heel slecht uitzag omdat ze steeds klaagde over niet kunnen slapen. Hopelijk kunnen ouders van jonge en kwetsbare dochters hier iets mee en kunnen we er op deze manier aan bijdragen dat andere meisjes worden gered voordat het te laat is.’
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.