Hoe ver ga je om je huisdier te redden?
De tarieven van de dierenarts rijzen de pan uit, dus wat doe je als je dier ziek is?
Toen mijn Takkie nog een pup was werd ie zomaar uit het niets gegrepen door een enorm grote hond. Dat beest pakte mijn hondje, schudde hem woest heen en weer en spuugde hem weer uit. Zoals je het weleens in een film ziet met dinosaurussen, maar dan in het echt. Gelukkig voor mij heb ik het niet gezien, want hij logeerde bij kennissen. Die namen ‘m meteen mee naar de dierenarts. Takkie werd nagekeken, kreeg een hondenkoekje en er leek even niks aan de hand. De factuur viel mee, dus die hebben we gewoon betaald.
Maar na een week bleek dat het helemaal mis was, er zat een vette ontsteking in zijn rug. Een operatie volgde van ruim 900 euro. Maar ook dat was niet genoeg om Takkie beter te maken. Nog een operatie dus en met een kale rug en een drain kreeg ik ‘m weer mee naar huis. Dit keer moest ik eerst nog even 1250 euro aftikken.
Helaas werd het er niet beter op en stond ik twee weken later huilend met een pup van nog geen jaar oud bij het Medisch Centrum voor Dieren in een behandelkamer bij een heuse professor die mijn Takkie zou gaan opereren. Hij keek me nogal benauwd aan en zei dat hij zijn best zou doen om de ontsteking weg te krijgen, maar dat hij daar de hulp van een hondenorthopeed voor nodig zou hebben. Ik hoorde in mijn hoofd de kassa al rinkelen.
Deze keer kreeg ik Takkie pas mee nadat ik 1400 euro had betaald plus de kosten van de medicatie voor de nazorg. Ik was niet alleen wit om m’n neus vanwege de zenuwen of mijn hondje het wel zou redden. Ik zag de bedragen voor zijn behandeling zich opstapelen en was dus buitengewoon opgelucht toen bleek dat ik de eigenaar van de bijtende hond aansprakelijk kon stellen. Want dan kon ik de kosten van de behandeling op hun verzekering verhalen.
Gelukkig maar, want het liep inmiddels aardig in de papieren.
Inmiddels is Takkie bijna dertien en begint ie weer te rammelen. Hartruisje hier, iets met z’n oogjes daar. De rekeningen stapelen zich opnieuw op. En ik betaal ze graag hoor, want ik kan ‘m echt nog lang niet missen. Bij de dierenarts kan er ook steeds meer omdat er steeds meer geavanceerde apparatuur en kennis is. Honden die een chemokuur ondergaan of een nieuwe knie krijgen, you name it en de dierenarts can fix it. Er zijn haast net zoveel behandelingen mogelijk als bij mensen.
Maar hoever ga ik om een hond op leeftijd overeind te houden? Want dat het allemaal kan, wil nog niet zeggen dat het ook allemaal moet. Doe ik mijn huisdier er een plezier mee of alleen mezelf?