Hoe moet je verder met je leven als je beide ouders vermoord zijn?
Er was geen enkele reden om hun leven te nemen behalve dat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren.
Hoe moet je verder met je leven als je op een dag moet horen dat je beide ouders vermoord werden terwijl ze niets meer dan gewoon hun werk deden – werk dat ze al jaren deden, altijd samen, altijd toegewijd en altijd in de vroege ochtend. Dat er geen enkele reden was om hun leven te nemen behalve dat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren. Dat ze hun moordenaar ongelukkig genoeg toevallig tegen het lijf liepen toen ze de vuilnis buitenzetten in de bioscoop die ze al sinds jaar en dag samen schoonhielden. Dat ze een paar uur later zwaar toegetakeld werden gevonden in het trappenhuis en dat ze – een hele etage van elkaar verwijderd – blijkbaar niet eens elkaars hand hadden kunnen vasthouden in die laatste, ongetwijfeld angstige minuten van hun nog veel te jonge levens.
Hoe moet je verder met je leven als de zinloosheid van hun heengaan eenmaal goed tot je is doorgedrongen? Dat hun moordenaar al eerder voor de rechter stond omdat hij agenten had geslagen en geschopt en was aangehouden onder invloed van cannabis. Dat de man, getergd door psychoses, een week geleden nog vastzat maar dat de politie hem liet gaan? Dat de rechter binnenkort notabene zou beslissen of hij opgenomen moest worden. Dat zijn familie vindt dat hij, juist vanwege zijn ziekte, al veel eerder opgenomen had moeten worden. Maar dat dat allemaal niets meer uitmaakt omdat je je ouders hoe dan ook nooit meer zult zien, nooit meer zult spreken.
Hoe moet je verder met je leven als je steeds weer moet denken dat dit allemaal niet had hoeven gebeuren als de politie hem níet had laten gaan en de rechter er wél voor had gezorgd dat hij veilig opgesloten zat? Als het systeem niet jammerlijk had gefaald en niet achter de feiten aan had gehobbeld maar, voor de troepen uit, de dood van je ouders voor had kunnen blijven?
En hoe moet je verder met je leven als je de moordenaar van je ouders overal steeds weer tegenkomt? Omdat hij nog heel lang, heel regelmatig in de media zal verschijnen. Omdat er telkens weer een nieuw geval van zinloos geweld in de media verschijnt. Telkens weer een nieuw geval van een falend systeem aan het daglicht komt. Telkens weer andere mensen onnodig de dood in worden gejaagd en er telkens weer nieuwe nabestaanden zullen zijn die net als jij worden verteerd door machteloze woede en pijn.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
