Hoe lang is dit al bezig?
Nu ik wat meer thuis ben, zie ik ineens wat er in de buurt gebeurt. Maar of dit nou nieuw is of al vaker plaatsvond? Daar kom ik natuurlijk nooit achter.
Afgelopen week. Ik zit lekker te chillen achter m’n laptop (haha, wat je maar chillen noemt), te reageren op Facebook, op reacties van Franska.nl-lezers. Zie ik ineens in m’n ooghoek iets bewegen in de tuin. Hè? Was dat een man? Zag ik dat nou goed? Even maar, want toen -ie mij zag (denk ik), was-ie ineens weer weg. Had-ie nou een plastic zakje in z’n hand? Oh wacht, zal de tuinman wel geweest zijn, die… Nee, ben je gek, die zou pas de achtentwintigste komen. Of komt-ie nu alvast de stand van zaken opnemen?
Tuurlijk niet, vette onzin, hier klopt iets niet. Hup, naar buiten, erop af. Te laat. Weg. Nergens om het huis iemand meer te bekennen. Maar dat plastic zakje? Hoezo dan? Misschien bramen plukken? Dat doen meer mensen bij ons achter; die pakken er eentje of meer en die stoppen ze meteen in hun mond en dan lopen ze weer door. Dan dus altijd nog wel aan de buitenkant, langs het pad waar gewoon mensen lopen. Vind ik niet erg, al zou ik het zelf nooit doen bij een ander. Maar goed, niet iedereen zit hetzelfde in elkaar.
Die keer dat m’n man toevallig even naar achter liep en een vrouw met een trapje en een emmer zag staan plukken sloeg tot nu toe wel alles. Of ze dat normaal vond, vroeg-ie. ‘Ja, tuurlijk,’ antwoordde ze. ‘Doe ik elk jaar. Is traditie.’ Nou ja, zeg. Traditie. Met voorbedachten rade, trap onder de arm, emmer mee en lekker bij iemand de voorraad bramen gaan staan plukken. Dan ben je toch wel flink van de pot gerukt. Sorry dat ik het zo grof zeg, maar het past wel perfect bij deze grove ‘daad’, als je het mij vraagt.
Het kan dus nog een graadje erger. Zou die man nou gedacht hebben: buiten hangt lekker veel, er zal aan de binnenkant nog wel meer hangen? Hup, hekje open, zakje mee en plukken geblazen, die mensen zijn toch nooit thuis, of zoiets? Wat bezielt iemand om zomaar een tuin binnen te stappen? Volgens m’n vriendin moet ik een bordje op het hek hangen waarop staat: ‘dit is privéterrein’ of: ‘als u naar binnen wilt, bel dan even aan de voordeur’.
Ik zit er nog over te piekeren. Dan zou dus iedereen aan z’n tuinhek een bordje moeten hangen omdat er idioten rondlopen? Doet me denken aan de bordjes die ik in de buitenwijken van Kaapstad op de tuinhekken zag hangen: ‘Armed response’. Heftig hoor, als het zo ver moet komen. Dan is priveterrein misschien nog ‘normaal’. Trouwens, is het niet gewoon logisch dat een tuin privéterrein is? En wie weet hoe lang die man dit al doet. Misschien vindt hij het ook al lang een traditie. Zulke dingen merk ik misschien nu pas, nu ik meer thuis ben. Brrr. Onze lieve heer heeft rare kostgangers, zei m’n moeder altijd. En ze krijgt met de dag meer gelijk.
Door: Franska
