Hoe ik leegloop op Corona
De keukentafel ligt bezaaid met folders van kleine ondernemers in de buurt.
Op vrijdag kunnen we een borrelbox bestellen van de plaatselijke traiteur, op zaterdag een visschotel voor een speciaal prijsje van de viswinkel en zondag eten we het 4-gangen corona-menu van een restaurant in de buurt.
Op maandag krijgen we vijf bossen tulpen die anders de vuilnisbak in zouden verdwijnen, dinsdag een do-it-yourself spa-pakket van de schoonheidsspecialiste om de hoek, woensdag een wijnpakket samengesteld door een bevriende vinoloog die door de c-crisis minder verkoopt en donderdag volgen we online een betaalde tekenles.
Zoals je kunt lezen ben ik echt de beroerdste niet; ik bestel me een slag in de rondte bij iedereen die dat aardig aan me vraagt of een aanbieding onder m’n neus schuift, maar het loopt inmiddels een beetje de spuigaten uit. De kelder ligt vol flessen wijn, op elke tafel in huis staat een vaas vol tulpen, in het badkamerkastje ligt een voorraad aan gezichtsmaskers en allerhande crèmes (ik kan m’n eigen schoonheidssalon aan huis beginnen) en de koelkast is tot de nok gevuld met eten van restaurants en traiteurs uit de buurt. En we hadden nu juist afgesproken niet te hamsteren! Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel erg voor het steunen van lokale ondernemers en #shoplocal en zo, maar als het zo doorgaat ben ik voor het einde van de c-crisis blut. En dat is toch ook niet echt de bedoeling.
Dus sorry, lieve ondernemers uit de buurt, ik las even een #shoplocal-pauze in. Zodat ik na de coronacrisis weer naar hartenlust bij jullie kan eten, drinken, shoppen en besteden.
Door: Philippine Dankelman
Philippine is freelance journalist. Voor Franska.nl schrijft ze over alles wat haar bezig houdt. Ze woont in Haarlem met haar man en hun drie kids. Ze is het liefst op het strand, dol op versgebakken appeltaart en houdt van de kleur wit.
