Hij zou weldra zijn doodzieke vrouw verliezen en hij leed aan obesitas
Dit is hoe hij met vijf simpele aanpassingen zijn leven toch weer op de rit kreeg.
Als zijn vrouw stervende is, wijst ze hem erop dat hij er straks alleen voor staat met hun zoon. En ook dat hun zoon dan nog alleen hem heeft. Die woorden komen hard aan. Hij realiseert zich dat hij, als hij nog even mee wil, de nodige kilo’s kwijt moet. Daarbij wil hij als verpleegkundig specialist een voorbeeldfunctie voor zijn patiënten zijn in plaats van de man die aan obesitas lijdt die hij nu is. Want de ironie van zijn patiënten ontging hem heus niet.
Toen hij nadacht over een concreet plan vond hij twee dingen heel belangrijk: het moesten kleine aanpassingen in zijn leven zijn, zodat hij ze makkelijk vol kon houden en hij wilde zijn gewicht op verschillende manieren aanpakken om te voorkomen dat hij óf alleen afhankelijk zou zijn van zijn dieet óf van de sportschool met als gevolg dat hij meteen een gevoel van falen zou hebben als hij een keer de mist in zou gaan – wat onvermijdelijk is.
Om te beginnen spreekt hij met zichzelf af om voortaan
- geen koek, chocolade, chips en ongezonde dingen meer te eten
- gezond en koolhydraat-arm te eten
- een tot twee keer per week een lang stuk te wandelen
- niet meer de lift te nemen en
- iedere dag een 7-minuten-app-oefening doen.
Om het nóg overzichtelijker te maken voerde hij niet alle vijf de stappen tegelijk in maar gefaseerd. Het voordeel van geleidelijk aan, zo merkte hij, motiveerde hem extra. Hij begon met zijn voeding die hij koolhydraat-arm maakte waardoor hij vanzelf ging afvallen. Totdat het afvallen stagneerde en het tijd werd voor een nieuwe stap. Zijn aanpak werkte als een trein. Een half jaar na de start was hij namelijk maar liefst 40 kilo lichter terwijl hij zijn vertrouwde maaltijden gewoon bleef eten. Weliswaar met bloemkoolrijst in plaats van gewone rijst en meer groenten en minder lasagnebladen in de lasagne, geen brood maar yoghurt als ontbijt en minder sneeën brood tussen de middag, maar toch echt 40 kilo. Nu zijn streefgewicht is gehaald en zijn kilo’s zijn levensverwachting niet langer in de weg staan neemt hij op een verjaardag heus wel weer een paar chipjes en slaat hij een etentje ook niet meer af. Al weet hij dat elke week uit eten gewoon echt niet goed is om op gewicht te blijven.
Hoewel hij zich realiseert dat zijn methode niet wetenschappelijk onderbouwd is en hij puur heeft gedaan wat goed voelde, hoopt hij toch dat zijn voorbeeld mensen kan inspireren en motiveren. Zelfs al is het maar één iemand, dan nog heeft hij genoeg bereikt.
Ik ben alvast om!
Bron: AD