‘Hij wilde wel een kindje, alleen niet met mij…’
Julia is na een lange relatie met Tim weer alleen. Als haar ex weer contact met haar zoekt staat haar een pijnlijke verrassing te wachten…
‘Als ik naar buiten kijk zie ik een vader met twee kindjes de straat oversteken. Een jongetje aan zijn linkerhand en een klein meisje op zijn nek. Verdrietig denk ik terug aan het gesprek dat ik laatst met Tim, mijn ex-vriend, had.
Na een lange relatie zijn we twee jaar geleden uit elkaar gegaan. Mijn kinderwens bleek uiteindelijk een breekpunt voor hem te zijn. Tim en ik waren nog heel jong toen we samen gingen wonen. We hadden het weleens over een gezin maar waren veel te druk met ons werk en alle leuke dingen die op ons pad kwamen. Festivals bezoeken, weekendjes weg, een grote vriendenkring en lange vakanties.
Tot de ene na de andere vriendin trouwde en een kleintje kreeg, toen begon het aan me te knagen. Maar ik maakte mezelf wijs dat ik vrij was. Geen gebroken nachten om een baby te voeden. We konden weg wanneer we wilden en we zouden alleen maar oog voor elkaar hebben. Maar als ik heel eerlijk was, wilde ik toch eigenlijk ook een aanzoek met een huwelijksfeest en een baby?
Maar Tim wist zeker dat hij niet wilde trouwen en dat hij geen kinderen wilde. Hij wilde reizen en genieten van de vrijheid die we hadden. Bovendien waren zijn ouders gescheiden toen hij nog jong was en daar heeft hij jaren last van gehad. Want hoe weet je zeker dat je voor altijd bij elkaar blijft? Dat wilde hij een kind niet aandoen.
De zwangerschap van mijn jongste zusje was een keerpunt voor me. Toen ik mijn pasgeboren neefje in mijn armen hield voelde ik aan alles dat ik toch dolgraag zelf moeder wilde worden. Maar Tim hield voet bij stuk. Het was voor hem onbespreekbaar; hij zou nooit de vader van mijn kind worden.
Stiekem toch zwanger worden wilde ik Tim niet aandoen, dus na lang nadenken en veel verdrietige gesprekken besloten we uit elkaar te gaan. Misschien had ik nog tijd genoeg om een lieve man te vinden die wel een gezin wilde.
Jammer genoeg kan niemand in de schaduw van Tim staan. Ik date wel met mannen maar vaak is het ze alleen om de seks te doen en niet om een relatie. Inmiddels ben ik de veertig gepasseerd dus de tijd begint te dringen. Maar zodra mijn kinderwens ter sprake komt haken mannen af.
Ik was verbaasd toen Tim me laatst appte dat hij me wilde spreken. We hadden elkaar al lang niet gezien en ik hoopte ergens dat hij me miste. Maar dat liep anders. Hij wilde me graag zelf vertellen dat hij iemand had ontmoet met wie hij binnenkort zou gaan trouwen. Ik kreeg het er koud van toen hij dat zei. Maar het werd nog erger. Zijn vriendin is zwanger en hij is de vader. De baby is heel gewenst, ook door hem. Terwijl Tim dat zei keek hij mij niet aan. Het voelde alsof iemand mij een harde trap in mijn rug gaf. Sprakeloos keek ik hem aan. Ik was zo verbouwereerd dat ik niet wist hoe ik moest reageren. Duizend gedachten spookten door mijn hoofd. Hij wilde het toch niet? Hij wilde toch vrij zijn?
Steeds als ik aan dat gesprek terugdenk prikken de tranen in mijn ogen. Ik voel me vernederd en aan de kant geschoven. Door de keuze van Tim is mijn kans om moeder te worden vervlogen. Het is daarom zo verschrikkelijk pijnlijk om te weten dat hij toch vader wordt en daar heel blij mee is. Hij wilde dus wel een kindje, alleen niet met mij…’
