‘Hij was met geen mogelijkheid wakker te krijgen’
‘Dat het een superdomme keuze was om deze man mee naar huis te slepen wist ik al voordat ik het deed.’
‘Ik ontmoette hem ooit op Tinder en we hadden één date gehad bij mij thuis waarbij hij niks te vertellen had maar ook niet weg te krijgen was. Alle hints die ik gaf over hoe moe ik was, hoe vroeg mijn wekker de volgende dag zou gaan en dat ik hem nog wel zou appen gooide hij vakkundig het raam uit terwijl hij standvastig op mijn bank bleef zitten. Hij was trouwens niet vervelend hoor, gewoon een beetje hardleers. Gelukkig kreeg ik hem uiteindelijk de deur uit en na een kort WhatsApp-gesprek gaf ik aan dat ik geen interesse had in een tweede date.
Ik dacht dat ik hem nooit meer zou zien, tot die ene avond midden in de winter. Ik was net aangeschoten genoeg om de avond van die dramatische date te vergeten en ik was net teleurgesteld genoeg in het andere geslacht om hem toch weer een soort van aantrekkelijk te vinden. En bovendien: zo erg was het allemaal vast niet, toch?
Ik kwam hem tegen in een kebabtent (ik heb nooit gezegd dat dit een chic verhaal zou worden) en besloot hem mee naar huis te vragen. Door weer en wind fietsten we naar mijn huis waar we tevergeefs probeerden om seks te hebben. We waren allebei veel te dronken, dus uiteindelijk kwam er niks van terecht. Als een blok viel ik in slaap en leek er geen vuiltje aan de lucht. Tot ik wakker werd.
Meteen voelde ik aan alles in mijn lichaam dat ik hem zo snel mogelijk de deur uit wilde hebben, maar hij was niet wakker te krijgen. Zijn grote, zweterige lichaam stond me ineens zo tegen en ik kon niet langer met hem in één ruimte zijn. Mijn eigen schaamte over deze actie speelde natuurlijk ook mee. Alles deed ik eraan om hem mijn huis uit te krijgen. Ik ging douchen, de afwas doen, stofzuigen… Hij werd nergens wakker van.
Tot ik een briljant plan bedacht. Ik schudde aan zijn schouder en zei: ‘Mijn ouders komen zo.’ Nog nooit heb ik iemand zo snel zien opspringen door een leugentje om bestwil. Hij kleedde zich aan, dronk een glas water en sprintte nog net niet mijn huis uit. We hebben elkaar nooit meer gesproken, tot een jaar of drie geleden. Ik moest iets ophalen bij een kennis van een kennis en ineens zat hij daar op de bank: hij bleek haar vriend te zijn. Uiteindelijk heeft dit verhaal dus een onverwacht happy end. Ik heb nu een vriend die me alle ruimte geeft die ik nodig heb en hij heeft een vriendin die er duidelijk geen problemen mee heeft dat hij haar bank bezet houdt.’
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’
