‘Hij bleek naast knap en galant ook oliedom te zijn’
In Dating Disasters vertellen anonieme lezers over hun gênantste, meest tenenkrommende en dramatische dates. Deze week: de gulle gever.
Ik leerde Steven kennen via Tinder. Het begon koud te worden en ik was wanhopig op zoek naar wat warmte en gezelschap om me heen. Dat ik dat gezelschap later in een heel andere vorm zou ontvangen had ik nooit kunnen voorspellen.
Steven draaide er niet omheen: hij wilde meteen afspreken en ik stemde in. Ik was inmiddels al drie jaar vrijgezel en ergens hoopte ik dat dit mijn droomman zou zijn. Toen ik hem voor het eerst zag maakte mijn hart een sprongetje van blijdschap. Hij bleek alles te zijn waar ik ooit om had gewenst en meer. Hij was knap, galant en gaf mij al snel het gevoel dat ik de mooiste vrouw op aarde was. Opmerkingen als ‘waar was jij mijn hele leven’ en ‘ik denk echt dat jij het voor mij bent’ slikte ik voor zoete koek.
Nietsvermoedend en dolverliefd rolden we samen de feestdagen in. Dit zou ongetwijfeld een kerst worden om nooit te vergeten. In de categorie ‘be careful what you wish for’ bleek dat ook uit te komen, maar niet op de manier waarop ik had gehoopt.
Een week voor kerst verraste hij me met een peperdure adventskalender van een luxe beautymerk, verpakt in een mooie doos. Bij het feit dat dit voor hem echt een heel duur cadeau was stond ik op dat moment even niet stil. Gillend van geluk maakte ik de doos open toen er een bon uit viel. Mijn geluk maakte al snel plaats voor een raar onderbuikgevoel. Op de bon stond namelijk dat hij drie van die kalenders had gekocht. Hij had me ooit in vertrouwen verteld dat hij slecht contact had met zijn familie en voor zover ik wist waren er geen vrouwelijke vrienden in zijn leven. Hij vertrok geen spier en zei dat het vast een foutje van de verzender was geweest.
Dat dat een leugen was ontdekte ik een paar dagen later. We lagen samen in bed toen er op zijn telefoon een berichtje binnenkwam van een vrouw die ik niet kende. De moed zakte in mijn schoenen toen ik de woorden ‘nogmaals zó ontzettend bedankt voor de kalender!’, gevolgd door een aantal hartjes las. Wat? Wie was dit en waarom had zij precies hetzelfde cadeau gekregen als ik?
Ik besloot er niks over te zeggen tot ik hem die avond niet kon bereiken. Call me crazy, maar iets in mij zei dat ik als een speer naar zijn huis moest rijden. Iets klopte hier niet en al had mijn vrouwelijke intuïtie mij nog nooit in de steek gelaten, ik hoopte tevergeefs dat ik dit keer geen gelijk had. Helaas was niets minder waar. Steven bleek naast knap en galant ook oliedom te zijn, want ik trof hem met alle lampen aan en alle gordijnen open op de bank met een andere vrouw. Alsof hij betrapt wilde worden. In een vlaag van verstandsverbijstering stormde ik via de achterdeur naar binnen. Even staarden we elkaar allemaal aan, tot ik iets op tafel zag liggen wat ik maar al te goed herkende: de derde adventskalender. Ik ontplofte van boosheid, verdriet en onbegrip. Hoe had deze man mij zo voor de gek kunnen houden? De vrouw op de bank had duidelijk geen idee wie ik was en aan haar reactie te zien was zij ook in de veronderstelling dat zij de enige voor hem was.
Er vielen over en weer wat boze woorden, maar ik merkte al gauw dat ik overal wilde zijn behalve in zijn huis. Gelukkig dacht de vrouw op de bank er net zo over en samen stormden we nog geen tien minuten later (zij met haar adventskalender onder haar arm) naar buiten. Dat ze wel zo helder was om op dat moment aan haar kalender te denken vind ik echt om te gieren.
Onder het genot van een glas wijn wisselden we later, nog compleet beduusd van de hele situatie, verhalen uit. Het bleek dat Steven ons allebei maanden aan het lijntje had gehouden en ons precies dezelfde berichten op precies hetzelfde moment had gestuurd. We konden allebei niet geloven dat we er zo waren ingetuind. Steven heeft op zijn beurt nog geprobeerd om de boel te lijmen door ons wederom identieke berichten te sturen, maar daar hebben we niet meer op gereageerd. Wie het andere meisje is geweest hebben we helaas nooit meer kunnen achterhalen, maar ik hoop dat zij inmiddels ook bij hem weg is.
Ik heb er in ieder geval een heel goede vriendin bij met wie ik nu, jaren later, gelukkig heel hard kan lachen om dit bizarre verhaal. En Steven? Die is waarschijnlijk nog steeds alle adventskalenders aan het afbetalen.
