Hiermee voorkom je vieze geurtjes in de ijskast
Zeg wijn, snacks of haute cuisine en de smulpapen van online foodmagazine FavorFlav weten waar te drinken, hoe het te eten en wat te koken. Dit keer serveren onze cheffies je: hiermee voorkom je vieze geurtjes in de ijskast.
Een gemiddeld huishouden kent zóveel werkpaardjes, die altijd maar braaf hun taak uitvoeren zonder dat we er stil bij staan dat ze af en toe gewoon wat extra lovin’ nodig hebben. De ijskast bijvoorbeeld (of koelkast, wat jij wil). Wel eens die deur opengetrokken en zowat in je gezicht gestompt door een muffe, brakke nare geur?
Dat is dus zijn manier om je aandacht te trekken, om bevestiging te vragen dat je ‘m heus reuze waardeert en alles wat ie voor je doet echt niet voor lief neemt. Van een mens pik je een stomp natuurlijk niet, maar bij je ijskast zal je eerst even door het stof moeten voordat alles zomaar weer goed is… Koolstof, zelfs.
Stap 1
Eerst ga je natuurlijk braaf alle potjes en pakjes en restjes eruit gooien die over de datum of anderszins verrot zijn. En je vriezer doorspitten, om ook daarvan zeker te weten dat er geen bladerdeeg uit 1980 in ligt en alleen nog maar goeie handige diepvriesvoorraad.
En dan
Vervolgens moet je uitvogelen of jouw ijskast er één is van het type met verwijderbare lekbak. Dat doe je op het internet, waar je nu ook op zit, en dan download je de handleiding en ga je aan de slag zoals hier beschreven.
Het is geen plee
Maar met een beetje mazzel is jouw lekbak helemaal niet verwijderbaar en kan je die stap dus mooi skippen. En dan, ja dan, dan ben je misschien geneigd om één of ander lelijk felgekleurd plastic ding in je ijskast te hangen of leggen omdat dat zogenaamd geurtjes zou verwijderen. Ten eerste zien die dingen er doorgaans uit alsof ze ook in de pleepot zouden kunnen hangen, wat sowieso associatief onsmakelijk is, en ten tweede werken ze ook nog eens vaak als deodorant. Ze nemen dus niet alleen geurtjes op, maar verspreiden ook nog een eigen chemisch luchtje om de boel te maskeren. Allemaal vies. Dus wat doe je dan?
Tadaa!
Actieve kool in je ijskast leggen! Nee, dat is dus niet het streberige groene broertje van die luie rooie kool, maar geactiveerde koolstof dat andere stoffen aan zich kan binden. Dit koolstof wordt gemaakt uit de verbrande resten van verschillende vezelhoudende materialen, zoals pindadoppen, rijstvliesjes, kokosnoten en vruchtenpitten. Het kan vloeibare deeltjes opnemen maar ook gasvormige, zoals de geurmoleculen in jouw ijskast.
Zwart goud in een sok
Er zijn allerlei dure producten te vinden die flink door de marketingmachine zijn gehaald, maar in de basis werkt het principe gewoon zoals het werkt. Adsorptie, dat is het toverwoord. En dat gebeurt ook prima door de simpelste koolstof die wij online vonden: een grote 5 kilozak met korrels voor om en nabij dertig euro. Thuis deel je wat uit aan de buren, en dan schep je gewoon een beetje in een (schone!) pantykous, je legt er een knoop in en je verstopt ‘m achter in je ijskast. Of je gebruikt een papieren theefilter, of je knoopt wat in een stuk kaasdoek. De rest bewaar je, want dit gaat je vaker goed van pas komen. Supersimpel, zo gepiept. Succes!
