Hier hoor je niemand over
Maar ik voorspel dat dit zomaar eens een serieus probleem kan worden. Tenzij er nu iets aan gedaan wordt natuurlijk.
Stel je eens voor dat je dertig à veertig jaar vooruit kunt kijken en binnenkijkt in een verzorgingshuis, of in wat voor soort zorg er tegen die tijd ook nog maar is. Dan zitten daar hele volksstammen die weigeren iemand een hand te geven, heel lang doen over het wassen van hun handen en daarbij ook nog hardop tellen van eenentwintig, tweeëntwintig, drieëntwintig en zo door tot veertig. Nog gekker, niemand mag bij ze in de buurt komen. Ze roepen meteen ‘anderhalve meter!’ Geen enkele verzorger die er dan werkt begrijpt er iets van. Sterker nog, er worden ineens schrikbarend veel mensen voor dement aangezien. Ja, nu lach je erom, maar wacht maar tot het zover is en je als een klein kind behandeld wordt omdat je zogenaamd onaangepast gedrag vertoont.
Dat handen wassen is nog niet het enige, ik voorzie nog meer onbegrepen gedrag. Bijvoorbeeld dat de bejaarden van dan bij de griepprik meteen vragen wanneer ze de tweede krijgen, wat de bijwerkingen zijn, welk vaccin het precies is en waar de stoelen staan om een kwartier op te zitten.
En dat er maar een persoon op hun verjaardag mag komen.
Dat ze minstens dertig rollen wc-papier, twaalf pakken pasta, een scheepslading koffie en een doos vol tomaten in blik op voorraad willen hebben, anders worden ze zenuwachtig.
Dat ze liever skypen, facetimen of zoomen dan de kleinkinderen op bezoek krijgen. ‘Zo deden we dat vroeger zelf ook met oma, ze wennen er maar aan.’
Dat ze knuffelen raar, eng en zelfs gevaarlijk vinden. ‘Sinds wanneer moeten kinderen knuffelen met oma’s?’
Ja, ik weet het, het klinkt nu gek, maar straks piepen we wel anders. Iets wat er als kind ingestampt is, komt later weer bovendrijven. Luister nou maar naar mij, want ik heb wel vaker gelijk. Dat dit geen gekte is, maar gewoon jong-geleerd-oud-gedaan moet nu in het lespakket voor zorgmedewerkers opgenomen worden. Regeren is vooruitzien, wie er nu precies over gaat weet ik niet, de regering heeft het druk met de waan van de dag, maar maak nu vast aangepaste opleidingen, zodat straks niet complete generaties verkeerd begrepen worden. Ik heb echt geen zin om op m’n honderdste in therapie te moeten omdat ik tijdens de pandemie rare gewoontes aan heb moeten leren die er niet meer uit te slaan zijn. Of zou het allemaal wel meevallen? In elk geval heb ik alvast gewaarschuwd.
Ik heb trouwens nog een tip ook
Heb je er ook zo’n ongelofelijke hekel aan om een tweepersoons dekbed in een dekbedhoes te wurmen? Weet je nog hoe we het vroeger met dekens deden? Een zogenaamd bovenlaken (voor wie nog weet wat dat is) sloegen we over de deken heen. Dat kan ook met een dekbed. Werkt perfect, veel minder vaak dat gedoe van hoezen verwisselen, stukken handiger dan een deken die naar de stomerij moet en zo’n hoes kun je af en toe lekker wassen en aanpassen aan je stemming.
Tot zover de huishoudelijke mededelingen. Moest eraan denken omdat ik de wasmachine hoorde draaien. Ik wens je een mooie week en hoop dat je leuke dingen in het vooruitzicht hebt. Zo niet, dan alvast een lijst maken met alle leuke dingen die je gaat doen als het allemaal weer mag en kan. Werkt!
Liefs,
Franska
Door: Franska
