‘Het was haar libido, zei mijn moeder zonder enige gêne’
Aan de ene kant waardeerde Annemarie haar moeders openheid
‘We wisten als het weer eens zover was. Dan was ze uitgelaten als een klein kind, was ze niet weg te slaan bij de spiegel en verdween ze op de raarste momenten zonder tekst en uitleg te geven om vaak pas de volgende dag weer thuis te komen. Ik leerde al jong om geen vragen te stellen. Net als mijn vader hield ik mijn mond en deed ik alsof er niets aan de hand was. Als ik paniekerig werd zei mijn vader alleen maar dat ze wel weer terug zou komen en dat deed ze ook. Altijd. Na een periode van uitgelaten doen en om de haverklap de hort op zijn, keerde ze terug op het honk. Het was afgelopen als ze weer rustig was, als ze me weer zag staan, als ze vroeg wat ik wilde eten, hoe het op school ging en opmerkte dat ik uit mijn kleren aan het groeien was. Ik was opgelucht als ze er weer was en tegelijkertijd bang dat ze toch weer zou verdwijnen.
Ik weet niet wanneer het besef kwam dat mijn moeder altijd affaires had en ik zou onmogelijk kunnen zeggen hoeveel mannen ze heeft versleten tijdens haar huwelijk. Ik heb er nooit één gezien en me lange tijd ook niet afgevraagd waar ze haar kerels opdook en wat ze ermee uitspookte. Pas toen ik het huis uit was kreeg ik een klein inkijkje in mijn moeders dubbelleven. Dat gebeurde toen ze op een avond te veel wijntjes achterover had getikt en weemoedig werd omdat ze wist dat haar mooiste jaren definitief voorbij waren.
‘Mooiste jaren mamma?’
Ja. Want als ze in de spiegel keek wist ze genoeg. Ze had niet meer het lijf om kerels te verleiden en zelfs met genoeg make-up kon iedereen zien dat ze allang de jongste niet meer was. ‘Zelfs op ‘second love’ kan ik maar zeer matig meer scoren’, zei ze. Terwijl ze vroeger gewoon een contactadvertentie plaatste in de Telegraaf en dan zoveel reacties kreeg dat ze weer een poos vooruit kon.
‘Maar waarom in vredesnaam?’
Het was haar libido, zei ze zonder enige gêne. Ze had gewoon meer behoefde aan seks dan pappa en dat was nooit anders geweest. Ze zou altijd van hem houden en nooit bij hem weggaan, maar dat ene had hij haar nooit kunnen bieden. Althans niet op de manier die haar gelukkig maakte. Als ik haar niet had gevraagd om me de details te besparen, had ze die ongetwijfeld met me gedeeld. Aan de ene kant voelde ik me verlegen met haar verhaal, maar aan de andere kant waardeerde ik haar openheid en had ik er ook respect voor dat mijn ouders blijkbaar een manier hebben weten te vinden om hun huwelijk niet stuk te laten lopen.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
Door: Redactie Franska.nl
