Het souvenir dat ik altijd meeneem van vakantie
Wat heb ik de afgelopen twee weken genoten van mijn vakantie en zoals altijd nam ik hetzelfde souvenir mee terug naar huis.
Zon, zee, strand en warmte. Wat snakte ik naar een beetje Spaanse sole toen ik afgelopen zomer mijn stukkies zat te tikken terwijl de regen tegen de ramen tikte. Maar ja, wegens omstandigheden kon ik pas eind september vertrekken. Ik had dus alle tijd om avonden achterelkaar te scrollen naar die ene parel aan een rustig grindweggetje.
Dus ik ging van Booking.com naar AirBnB en weer terug. Ik vinkte de dingen aan die ik wel handig of noodzakelijk vond zoals een wasmachine en een zwembad en gelukkig was er ergens een schattig huisje op een berg beschikbaar. Op de plaatjes zag het er picobello uit, en in het eggie was het nog mooier. Splinternieuw en superleuk ingericht en hoe fijn: gelegen aan een rustig grindweggetje. Met een wasmachine en een zwembad. Maar toen meneer en ik de eerste avond gingen slapen, vonden we het iets minder leuk.
Want een Spaanse twijfelaar is niet geschikt voor Hollandse lijven. Met onze voeten buitenboord, lagen we op een keihard ieniemieniebedje te wachten tot het weer licht werd. Het was bloedheet zo dicht tegen elkaar aan in het kuiltje in het midden van het matras. Nou hou ik heel veel van mijn meneer, maar een beetje ruimte in bed is niet teveel gevraagd toch?
Helaas had ik het natuurlijk kunnen weten, want ik heb nog nooit een huisje gehuurd waar de bedden dik in orde waren en waar ik languit op een zalig verend matras naar dromenland vertrok en de volgende ochtend uitgerust wakker werd. Hoe kan het toch dat de huizenaanbieders wel zorgen voor een zwembad en de wasmachine en voor de leuke schilderijtjes aan de muur, maar dat het bed altijd weer knudde is?
Want hoe relaxed de vakantie ook was, zoals altijd heb ik na mijn vakantie een rare bocht in mijn rug en kramp in mijn schouders. Zou het niet fijn zijn als de boekingssites de kwaliteit van de bedden aan zouden geven, zodat je weet of je naast dat leuke Spaanse keramiek uit dat schattige winkeltje in Málaga ook de rugpijn en een stijve nek als souvenir mee naar huis neemt?
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
