Het is pas november en het begint nu al…
De appjes gaan al over en weer. Komen ze op Eerste of Tweede Kerstdag, en hoe moet dat dan met de rest van de familie?
Jarenlang was Kerst geen probleem. De kinderen keken even wat hun schoonfamilie wilde en bepaalden dan of ze Eerste of Tweede Kerstdag bij ons waren. De laatste jaren wordt het echter steeds ingewikkelder.
Sinds ik 20 jaar geleden gescheiden ben, hebben de kinderen, Rob en ik onze eigen kerstroutine opgebouwd. Het kerststalletje uit mijn jeugd, een grote boom met versierselen in allerlei kleuren, veel eten, drinken, verhalen en spelletjes. ’s Avonds leggen we het hele huis vol matrassen (voor onze vijf kinderen, aanhang en kleinkind) en blijft iedereen slapen. Niks bijzonders, maar wij houden ervan.
Toen de kinderen nog jong waren, hoefden we niet zoveel rekening met mijn ex te houden. Hij was met vrienden of de ouders van zijn vriendin van dat moment. In de tijd dat hij vrijgezel was, was hij welkom bij ons. Geen probleem. Maar sinds hij weer een relatie heeft, wil hij echter Kerst vieren bij hem thuis. En daar wordt het ingewikkeld. Er zijn tenslotte maar twee kerstdagen. Dus stellen de kinderen hun vader ieder jaar weer voor om kerstavond of een kerstlunch bij hem te doen. Maar dat is niet voldoende. Hij wil ook een kerstdiner.
Dit jaar is het op Eerste Kerstdag bij hem, meldt hij al begin november. Maar daar denken de kinderen anders over. Eerste Kerstdag zijn ze bij mama, zoals ieder jaar. Om en om, stelt hij dan voor, het ene jaar bij hem, het andere bij mama. Ik geef de kinderen mee dat ik het prima vind. Doen we het volgend jaar wel weer bij mij. Of we plannen iets gezelligs in januari, februari of maart. Wat mij betreft hoeft Kerst geen verplichting te zijn en vooral geen reden om ruzie te maken.
Ze zien het ook niet als een verplichting, verzekeren ze me. Ze verheugen zich juist op onze Kerst, dat willen ze niet missen. Nu ze allemaal een eigen huis, werk en relatie hebben, is samenzijn iets wat niet meer zo heel vaak voorkomt. En er zijn zeker geen momenten meer dat ze allemaal bij ons slapen, dus blijft Kerst bijzonder. Het kost een heleboel appjes, geschipper en overleg, maar ze zijn vastbesloten: op Eerste Kerstdag zijn ze bij mama. Punt uit. En al had ik het niet zo erg gevonden als ze iets anders hadden afgesproken, ik vind het ook wel heel gezellig om samen te zijn. Merry Christmas.
