Het geheim van Piece of My Heart

 

Als je op dinsdagmiddag tijdens een persviewing tot het gênante aan toe moet huilen om een film weet je; dit is iets bijzonders.

 

 

 

Piece of My Heart, het productiedebuut van Daan Schuurmans en Bracha van Doesburgh is een parel. Belangrijk onderdeel daarvan zijn Jan Kooijman en Daniël Boissevain.

 

Meteen maar even met de billen bloot: ik heb tot het ongemakkelijke aan toe zitten huilen bij deze film. Wat ongekend mooi vond ik het. Vooral jouw personage vond ik zo doorleefd.
Daniël lacht: ‘Dankjewel, dat is een goed teken. Ik had wel meteen toen ik het script las: het is geen eikel. Een totale chaoot, geen slechterik.’

 

 

Jan, voor jouw personage kon je vast goed putten uit mensen uit jouw dansverleden. Wie heb je gechanneld voor deze rol?
‘In dansfilms wordt het vaak óf heel clichématig óf heel veel dingen kloppen gewoon niet. Alleen in Black Swan is die gezelschapsstructuur heel goed neergezet en ik vind dat Dana (Nechustan, regisseur van Piece of my Heart, MM) dat heel goed heeft gedaan. Een gezelschap is een heel hiërarchisch systeem: een iemand leidt de piramide, hier gespeeld door Gijs Scholten van Aschat, met een paar mensen om zich heen. Toby, die ik speel, is een soort vazal die om hem heen hangt en de dansers moet begeleiden en aansturen en tegelijkertijd weet dat zijn eigen positie ook niet veilig is. Dat maakt het spannend. Ik vond het wel heel grappig om iets te spelen dat teruggrijpt op mijn achtergrond, op mijn eerste carrière.’

 

 

Ik vond het mooi dat er laagjes in de film zitten die mensen met een dansachtergrond zullen herkennen en anderen niet. Zo zie je een barretraining waarbij de docent alles met de hand lafjes markeert, terwijl de dansers dat later met hun benen zullen uitvoeren.
‘Precies wat jij nu zegt is gebeurd. Dana ging naar een training kijken bij de European School of Ballet en was zo onder de indruk omdat de docent een halve les voordeed met zijn handen en de kinderen daarna met hun benen de tendueoefening gingen doen. Dat móest in de film van Dana. Ook zie je veel scènes waarin de dansers op de grond zitten, dat ‘grondzitten’ is zo’n dansersding, dat maakt deze film heel authentiek. Dana heeft echt goed naar de echte danswereld gekeken.’

 

 

Was het lastig om met twee onervaren actrices te spelen?
‘Daar merkte je toch niet echt iets van. Ze hebben misschien geen ervaring in acteren, de film gaat wel over hun wereld en daarin zijn ze weer wel vertrouwd. Dana kan ook met zoveel liefde uitleggen wat ze van je wil en welke kant ze op wil gaan, dat het echt een veilig bedje voor hen moet zijn geweest.’

 

Jan: ‘Dana heeft daar ook veel ervaring mee, kijk naar Zusjes en Dunya en Desi, dat zijn allemaal minder ervaren acteurs. Volgens mij vindt ze dat ook heel erg leuk, heel veel van haar verhalen gaan over dat soort relaties, hechte vriendschap, een zusterband. In haar wrapspeech zei Dana ook dat het lijkt alsof alles wat ze tot nu toe heeft gedaan naar deze film toe heeft gewerkt. Een het-moest-zo-zijn-project.’

 

 

Wat ik ook mooi vind aan de film is dat het geen ingevulde karakters zijn. Zo ben ik benieuwd waarom de vader van Olga zo streberig is geworden voor zijn dochter.
Daniël: ‘Dat had ik ook wel. Wat zou er gebeurd zijn dat hem zo heeft gemaakt? Daar was ik wel benieuwd naar.’

Jan: ‘Oh nee joh, dat is gewoon een typische balletouder. Meestal zijn het de moeders, moet ik zeggen. Maar het is voor mij een standaard geval waarbij het kind dat moet waarmaken waar de ouder van droomde en wat die persoon niet is gelukt.’

 

Wat brengt de film?
Daniël: ‘Ik dacht wel heel erg na over vriendschap. Het je eigen ego opzij zetten voor de ander vind ik een mooie omgang in de film. En accepteren dat er soms ook iemand beter is dan jij. Dat acceptatie het enige is, anders is het ondraaglijk.’

 

Jan: ‘Ik hoop, en ik denk ook dat het gaat gebeuren, dat mensen Elaine en Roos in hun hart sluiten. Het zijn fantastische meiden, geweldige dansers, en actrices. Zij zullen ons heel veel gaan brengen. Ik hoop dat dit een mooie start zal zijn voor een verdere carrière. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die de film zien en hen niet in hun harten sluiten.’

 

Piece of My Heart is vanaf 1 december in de bioscoop te zien.

Door: May-Britt Mobach

Afbeelding van May-Britt Mobach