Help, ik moet op vakantie met mijn eigen vrouw
Kinderen de deur uit. Voor het eerst met je eigen vrouw op vakantie? Is dat nu een leuk vooruitzicht?
Tijdens de vakantie waren er voor mij (redactie: Hans van der Steeg) altijd wel momenten dat ik mijn eigen kinderen graag achter het behang plakte. Als ze om zes uur ’s morgens vroeg huilend wakker werden en dreigden de hele camping wakker te brullen. Als ik zin had in een fikse wandeling door de natuur, maar zij al na de eerste 500 meter zeurden dat ze zo moe waren. Als ik net een dutje wilde doen in de middag, maar zij net naar het peuterbad wilden, waar ze alleen onder begeleiding mochten komen. Als een van de dochters, in haar pubertijd, ’s avonds laat, ver na de sluiting van de discoavond, maar niet thuiskwamen en achteraf naar het strand waren geslopen met hun nieuwe Italiaanse vriendje. Als dat Italiaanse vriendje, tien jaar ouder dan haar, echt een griezel, vervolgens elke avond aanschoof aan de campingtafel. Als ze, weer ouder, toch nog maar meegingen met ons, want het was net uit met hun relatie en ze hadden geen andere vakantie geboekt, maar uiteindelijk voortdurend lieten blijken dat ze dat toch maar heel erg saai vonden.
relatiechallenge
Ik mis al die momenten nu al. Want deze zomer gaan mijn vrouw en ik alleen op vakantie. Ja, je leest het weleens in de magazines. Samen op vakantie gaan is de ultieme relatiechallenge. Je hebt niet meer de kids die je afleiden, je hebt alleen elkaar. Als zo’n vakantie lukt, dan kan de relatie tegen een stootje. Ja, toen we jong waren, wilden we alles zien en ontdekken. Eerst elkaar en daarna de wereld: een budget van twintig gulden per dag, de rugzak ingepakt en huppettee de wijde wereld in. Overal lag het avontuur.
Weet je nog, zo boekte je een reis bij reisbureau.
Tof wijf
Nog steeds is mijn vrouw een tof wijf, nog steeds hebben we een flink aantal landen op onze bucketlist. Maar waar naartoe? Geen idee, in deze tweede coronazomer. Laten we echter van het slechtste uitgaan. We moeten in Nederland blijven. Is dat leuk? Ik zie ons al in augustus zitten in Putten op het dorpsplein. Zwijgend, ieder starend naar een andere kant.
‘Heb je het naar je zin schat?’
‘Ja hoor’.
Grandioos idee
Maar zomaar tijdens het avondeten had mijn vrouw (ik zei al: het is een tof wijf), een grandioos idee: ‘Als we nu eens op vakantie met een camper gaan?’ Mijn eerste reactie was een diepe frons. We hebben helemaal geen camper en ook niet het geld om er een te kopen. ‘Ik heb iets online gevonden waar je van andere eigenaren er eentje voor een bepaalde periode kunt huren.’ Zo kwamen we verzeild op een site waar eigenaren hun camper aan niet-eigenaren aanbieden. Echt in alle soorten en maten. Voor de prijs waarvoor je zomers een veredelde Franse stacaravan huurt, gaan wij nu van de zomer op pad. Misschien blijven we in Nederland, maar misschien kunnen we verder. Waar het om gaat, is dat we zelf elke keer dat de verveling dreigt toe te slaan, we weer kunnen verkassen naar een ander gebied, waar dan weer een hele riedel aan bezienswaardigheden op ons wacht. Ja, zo gaat het wel heel moeilijk worden voor ons om ruzie te maken.
Of deze verwachtingen uitkomt, laten we van de zomer weten.
Wie geïnteresseerd is in die site van camperverhuur: zie http://www.goboony.nl
Door: Redactie Falder
