En dat net voor kerst. Als de romantiek er vanaf zou moeten druipen. Want Parijs is eigenlijk de meest romantische stad van de wereld. Toch?
Nou, mag ik je uit de droom helpen? Ik ben er een keer geweest met kerst. Eén keer en ik wist genoeg. Dat nooit en nooit meer. Niks romantiek. Alle andere tijden van het jaar is het er veel romantischer dan met kerst. Tenminste, dat is mijn ervaring. De restaurant-ramen waren versierd met plukjes watten en beschilderd met Mickey Mousen met een kerstmannenmuts op. Hoezo Mickey Mouse? Of was dat alleen maar toen? Of was ik toen op de verkeerde plekken? Het is lang geleden, dus wie weet is nu alles anders. Ik ga het in elk geval niet opnieuw proberen, Parijs met kerst. En zeker nu niet, nu het daar steeds zo’n eng slagveld is.
Wacht, daar had ik het over, dat slagveld met die gele hesjes.
Ik ontdekte laatst namelijk tot m’n grote schrik dat uiterlijke dingen helaas ook bij mij op m’n schrikspieren werken. Ik liep namelijk gewoon in ons dorp en werd gepasseerd door een snel voorbijflitsende fietser. Met een geel hesje aan. Ik schrok me rot! Dacht meteen aan dat Parijse slagveld. Meneer de fietser was ter plekke in het verkeerde vakje geschoten, in m’n hoofd. Gewoon door z’n hesje.
Ik heb ze verdorie zelf ook in m’n auto liggen, die dingen. Ik denk dat ik oranje hesjes ga kopen. Want anders zal ik mezelf ook moeten discrimineren.
